Sunday, August 9, 2020

Περί πίστεως, υπάρξεως και λοιπών αηδιών...

 

Το κείμενο γράφτηκε έπειτα από έντονο προβληματισμό μου περί υπάρξεως, ή μη, ορίου στην ανθρώπινη ηλιθιότητα, όταν διάβασα μια δημοσίως, "εξυπναδίστικα", διατυπωμένη ερώτηση στο internet μετά των ποικίλων απαντήσεών της: «Γιατί αυτοί που δεν πιστεύουν στο θεό θεωρούν τους εαυτούς τους πιο έξυπνους από αυτούς που πιστεύουν; Έψαξαν και δεν τον βρήκαν, ή τους το είπε κάποιος άλλος;»

Μπαίνει κάποιος σε ένα γραφείο και λέει σε όλους τους εργαζόμενους: «ανοίξτε αυτό εκεί το παράθυρο και ορμήξτε έξω και σας έχω βάλει από κάτω μια τεράστια νεροτσουλήθρα και σας περιμένει η πιο απολαυστική βουτιά της ζωής σας!».

Αυτοί που θα πιστέψουν ότι ισχύει, δηλαδή θα ορμήσουν με κλειστά μάτια έξω από το παράθυρο, δε θεωρείς ότι είναι λίγο πιο αφελείς ή -ας μου επιτραπεί- και ηλίθιοι από αυτούς που θα θελήσουν να έχουν τη γνώση ότι ισχύει πριν το αποδεχτούν; Πως; Παρά δείγματος χάριν ανοίγοντας το παράθυρο και ρίχνοντας μια ματιά να δουν αν υπάρχει όντως νεροτσουλήθρα από κάτω!

Πρόσεξε, άσχετα από το αποτέλεσμα, ο τύπος μπορεί να λέει ψέματα, μπορεί να λέει και αλήθεια. Η νεροτσουλήθρα μπορεί να είναι εκεί, μπορεί και όχι. Και αυτοί μπορούν να πιστέψουν αλλά μπορούν και να αποζητήσουν τη γνώση.

 

Με αυτό το υπεραπλουστευμένο παράδειγμα που διετύπωσα, προσπαθώ να αποτυπώσω το πόσο υπερτερεί η γνώση έναντι της πίστεως. 

«Πίστη» θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το ακριβώς αντίθετο του «γνώση», όπως είναι το άσπρο με το μαύρο, ο χοντρός με το λιγνό, ο ψηλός με τον κοντό και ούτω καθ' εξής.

Ετυμολογικά, «πιστεύω» ή αλλιώς «έχω πίστη», είναι συνώνυμο του «νομίζω». Δηλαδή «αποδέχομαι άκριτα», «θεωρώ αυθαίρετα», κοινώς αυτό που λέμε «με κλειστά τα μάτια». Χωρίς γνώση! Χωρίς παρατήρηση, χωρίς πείραμα, χωρίς δεδομένο, χωρίς απόδειξη, χωρίς μελέτη, μαθηματικά, σκατά, φατά, τίποτα. Χωρίς -με μια λέξη- επιστήμη! Ειρήσθω εν παρόδω ότι «επίσταμαι» (εκ του επί + ίστημι) σημαίνει «γνωρίζω καλώς».

Κατ' επέκταση, «πιστεύω σε κάποια θεότητα» σημαίνει αποδέχομαι την ύπαρξη μιας υπερφυσικής οντότητας χωρίς αποδείξεις.

 

-Πιστεύεις ότι οι νεράιδες υπάρχουν;

-Ναι.

-Γιατί;

-Χωρίς γιατί, αυτό πιστεύω.

 

-Πιστεύεις ότι οι νεράιδες δεν υπάρχουν;

-Ναι.

-Γιατί;

-Χωρίς γιατί, αυτό πιστεύω.

 

Δεν ξέρω για εσένα αλλά εμένα μου φαίνονται και οι δύο ηλίθιοι. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να γνωρίζει. Εφησυχάζονται με το να πιστεύουν…

 Αρχίζει σιγά-σιγά, νομίζω, να ξεκαθαρίζεται ότι αυτός ο οποίος πιστεύει είναι a priori ηλίθιος. Προτού καν δηλαδή συγκριθεί με κάποιον άλλο. Πόσο μάλλον αν συγκριθεί με κάποιον που συνειδητά απορρίπτει την πίστη υπέρ της γνώσεως -ανεξαρτήτως του τι πιστεύει αυτός ο οποίος πιστεύει. Αυτοί που πιστεύουν ότι υπάρχει θεός δεν είναι λιγότερο ηλίθιοι από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει. Προφανώς ο ένας από τους δύο θα πέσει μέσα διότι είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει. Η ηλιθιότητά τους όμως δεν έγκειται στην ύπαρξη ή μη, αλλά στο ότι αρκούνται στο να πιστεύουν. Είναι λοιπόν το ίδιο ηλίθιοι αναμεταξύ των, και σίγουρα λιγότερο έξυπνοι από αυτούς που δεν πιστεύουν.

 Εδώ να κάνω μια παρένθεση για να αναφερθώ στις «αποδείξεις». Εννοείται πως το να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχει θεός, γιατί «έχει τις δικιές του αποδείξεις ότι υπάρχει», είναι κάτι που δεν υφίσταται ως έννοια. Το ότι πχ εγώ είδα ένα όραμα ότι ήρθε ο θεός και μου μίλησε στον ύπνο μου, ή το ότι σώθηκα από μια κατάσταση που θεωρητικά δε γινόταν να σωθώ, οπότε «πείστηκα» για την ύπαρξή του θεού, δε σημαίνει ότι αποδείχτηκε κάτι. Ακούγεται συχνά βέβαια κάτι τέτοιο, απλά και μόνο γιατί ο κόσμος μπερδεύεται ως προς το τι σημαίνει απόδειξη. Απόδειξη δεν είναι κάτι που βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες ή εκτιμήσεις. Άλλωστε, αν είχε κάποιος αποδείξεις, τότε θα είχαμε φύγει από το «πιστεύω γιατί έχω προσωπικές εμπειρίες» και θα είχαμε πάει στο «γνωρίζω γιατί έχω τις αποδείξεις», θα τις παρουσίαζε και στους υπόλοιπους και θα γνωρίζαμε πλέον όλοι. Όπως, παρά δείγματος χάριν, γνωρίζουμε όλοι ότι το πυθαγόρειο θεώρημα ισχύει, από τη μέρα που ο Πυθαγόρας το απέδειξε. Και όσοι δεν το γνωρίζετε, να επαναλάβετε το γυμνάσιο γιατί δε δικαιολογείστε, το έχετε διδαχτεί.

 Ας δούμε ένα παράδειγμα. Εγώ βλέπω στον ύπνο μου ή και στον ξύπνιο μου ακόμα (για να κάνω την προσωπική εμπειρία πιο έντονη από την πλευρά αυτού που τη βιώνει) "άγγελο Κυρίου" να μου λέει ότι έρχεται μετεωρίτης τέτοιου μεγέθους και με τέτοια ταχύτητα που θα χτυπήσει τη Γη και θα την καταστρέψει. Οπότε τώρα, που είχα αυτήν την προσωπική εμπειρία μπορώ να πιστεύω ότι θα αφανιστούμε, σωστά;

Ναι, πολύ σωστά. Πιστεύω. ΔΕ γνωρίζω. Κανείς δε μπορεί να αποδείξει ότι επειδή το είδα στον ύπνο μου ισχύει. Αν το είδα στον ξύπνιο μου, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν είμαι τρελός ή έχω παραισθήσεις… Αποτελεί λοιπόν απόδειξη; Σίγουρα όχι. Τι θα αποτελούσε απόδειξη τότε; Στην εποχή που ζούμε θα τον εντόπιζαν διάφορες υπηρεσίες ανά τον κόσμο και ενδεχομένως αρκετοί ιδιώτες με ενδιαφέρον για την αστρονομία και ιδιόκτητα τηλεσκόπια. Επιστήμονες θα τον παρατηρούσαν από σύγχρονα γιγαντιαία τηλεσκόπια και σε συνδιασμό με υπερσύγχρονους υπολογιστές στην αιχμή της τεχνολογίας, θα υπολόγιζαν μάζα, όγκο, τροχιά, ταχύτητα, πιθανές συγκρούσεις με άλλα σώματα που θα τον εξέτρεπαν από την πορεία του, θα συνυπολόγιζαν τη θέση και την κίνηση τη γης και αφού διασταύρωναν τα αποτελέσματα ξανά και ξανά, σε όλες τις μεριές του πλανήτη για έξτρα σιγουριά, θα είχαν κάτι που μπορούμε να αποδεχτούμε ως απόδειξη ότι ο εν λόγω μετεωρίτης: 1)υπάρχει, 2)πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη, 3)έχει γινόμενο μάζας επί ταχύτητα (ενέργεια δηλαδή) αρκετή ώστε να καταστρέψει τον πλανήτη μας ή τουλάχιστον τη ζωή πάνω του, 4)δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι με την υπάρχουσα τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει ως είδος ώστε να αποτρέψουμε τη σύγκρουση και 5)δεν προλαβαίνουμε να στείλουμε έστω λίγους ανθρώπους εκτός πλανήτη με αρκετά εφόδια μήπως συνεχιστεί το είδος. Σε αυτήν την περίπτωση θα είχαμε δίκιο να πιστεύουμε ότι το είδος θα αφανιστεί; Όχι βέβαια, πλέον θα το γνω-ρί-ζα-με, δε θα το πιστεύαμε. Θα το γνωρίζαμε, με απόδειξη, η οποία μάλιστα θα συνοδευόταν και από κάποιο περιθώριο λάθους γιατί θα το είχαν υπολογίσει επιστήμονες. Όχι παπάδες.

 

Και τώρα για να απαντήσω και σε αυτό που ακούω να ρωτάτε: αν απορρίψουμε την πίστη, καθ' ότι είμαστε νοήμονα όντα που αποζητούν τη γνώση, τι θα γίνει φίλος τώρα που δε γνωρίζουμε αν υπάρχει θεός;

 Θα μπορούσα να συνοψίσω την απάντηση στη γνωστή έκφραση του φιλοσόφου Bertrand Russell (1872-1970): «το βάρος της απόδειξης βαρύνει αυτόν που κάνει τον ισχυρισμό».

Κοινώς, λες ότι υπάρχει; Απόδειξέ το!

Δεν μπορείς; Άρα είναι πολύ απλό. Ο ισχυρισμός σου καταρρέει, θεός δεν υπάρχει, και δε θα υπάρξει ποτέ, μέχρι να αποδειχτεί ότι υπάρχει. Όπως δεν υπήρχε τροχός για πολλούς ανθρώπους μέχρι να υπάρξει. Κάποιος τροχός μπορεί να είχε υπάρξει ακόμη και από τύχη στο σύμπαν, αλλά εφ' όσον ο άνθρωπος δεν ήξερε τι είναι, δεν τον είχε επινοήσει, δεν ήξερε να τον κατασκευάσει, για τον άνθρωπο δεν υπήρχε. Να το χοντρύνω λίγο ακόμη; Όπως δεν υπήρχε internet μέχρι να υπάρξει! Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι υπήρχε internet πριν υπάρξει;  Όχι βέβαια, φυσικά και δεν υπήρχε. Μπορεί, το πολύ-πολύ, να υπήρχε η ιδέα του internet αλλά και αυτή δεν υπήρχε από πάντα. Κάποια στιγμή, κάποιος, το σκέφτηκε για πρώτη φορά. Το internet δεν υπήρχε ούτε έστω ως ιδέα, πριν υπάρξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος που τη σκέφτηκε και αφήστε στην άκρη τον Πλάτωνα και τις ιδέες του περί ιδεών. Αυτά είναι φιλοσοφικές τοποθετήσεις και δεν πρέπει να συγχέονται με την επιστήμη. Παρεμπιπτόντως το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το θεό. Δεν υπάρχει εφ' όσον δεν έχει αποδειχθεί ή δεν έχει ανακαλυφθεί ή ακόμη-ακόμη, δεν έχει εφευρεθεί.

 Ίσως το "εφευρεθεί" να ξενίζει ως λέξη, αλλά ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι ο άνθρωπος ίσως κάποτε να κυριέψει το σύμπαν; Να κυριέψει το χώρο, το χρόνο και όλες τις δυνάμεις που ασκούνται εκεί, να δημιουργεί και να καταστρέφει σύμπαντα με το έτσι θέλω ανά πάσα στιγμή και να ελέγχει τα πάντα, καθιστώντας ουσιαστικά τον εαυτό του θεό; Να εφεύρει δηλαδή το θεό στο πρόσωπό του. Πάντως η ιδέα του θρησκευτικού θεού, σίγουρα υπάρχει, την έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, όταν ξεκίνησε η «αιτία του κακού»...

 Εδώ, αξίζει να σημειωθούν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του Richard Dawkins, που εξετάζει την θρησκεία με επιστημονική ματιά και επιτίθεται κυρίως στην καρδιά, τον πυρήνα, τη βάση όλων των εξ' αποκαλύψεως θρησκειών: την πίστη. Ο τίτλος αυτού: "Root of all evil?"

 Το δεύτερο είναι η περίφημη τσαγιέρα του Russel, του κυρίου που ανέφερα λίγο πιο πάνω:

«Αν έλεγα ότι μεταξύ Γης και Άρη υπάρχει μία πορσελάνινη τσαγιέρα σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο, κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό μου, αρκεί να προσέθετα ότι η τσαγιέρα είναι τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαν να την ανιχνεύσουν ούτε τα πιο ισχυρά τηλεσκόπιά μας.

Όμως, αν στη συνέχεια έλεγα ότι, αφού ο ισχυρισμός μου δεν μπορεί να διαψευστεί, θα ήταν ασυγχώρητη απρέπεια να τον αμφισβητούμε με την λογική μας, τότε οι περισσότεροι δικαίως θα θεωρούσαν ότι έλεγα ανοησίες.

Αν όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας επουράνιας τσαγιέρας αναφερόταν σε πανάρχαια βιβλία, και διδασκόταν ως ιερή αλήθεια κάθε Κυριακή, και ενσταλαζόταν στα μυαλά μικρών παιδιών σε όλα τα σχολεία, τότε ακόμα και ο παραμικρός δισταγμός, θα ήταν τέτοιο δείγμα εκκεντρικότητας, που σε φωτισμένους καιρούς θα απέφερε στον αμφισβητία το επίζηλο προνόμιο της ψυχιατρικής φροντίδος, ενώ σε πιο πρώιμη περίοδο την Ιερά Εξέταση.»

 

 

Πέρα από όλα αυτά όμως, και για να κλείσουμε λίγο πιο εύθυμα, δεν έχω καταλάβει τι παίζει με τους ηλίθιους. Έκανες τις επιλογές σου και αυτές σε καθιστούν έξυπνο ή λιγότερο έξυπνο ή και ηλίθιο ακόμη. Και λοιπόν; Γιατί δεν μπορείς να το αποδεχτείς; Γιατί τόσος κομπλεξισμός; Πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος από εσένα. Ισχύει ανά πάσα στιγμή για όλους μας! Εκτός από έναν και μόνο άνθρωπο σε όλο το σύμπαν…

 

(fun fact: οι άνθρωποι ανά τον πλανήτη που δεν έχουν λάβει επίπεδο μόρφωσης αρκετό ώστε να διδαχτούν το πυθαγόρειο θεώρημα, συνήθως δεν ξεπερνούν τα 30 έτη ζωής! Όσο κι αν πιστεύουν σε θεούς. Η επιστήμη σίγουρα σώζει ζωές λοιπόν, ο θεός…..αναμένεται να αποδειχτεί. Και -μεταξύ μας- δεν είμαι πολύ σίγουρος για το τελευταίο.)

 

Friday, July 10, 2020

Το internet των λίγων και δυνατών

Ακολουθεί δελτίο τύπου του "The pirate bay" μεταφρασμένο στην ελληνική:

ΙΝΤΕΡΝΕΤ, 18η Ιανουαρίου 2012

Πάνω από ένα αιώνα πριν, ο Τόμας Έντισον κατοχύρωσε την πατέντα για μια συσκευή που θα "έκανε για το μάτι ό,τι το φωνόγραφο κάνει για το αυτί". Την ονόμασε Κινητοσκόπιο. Ήταν όχι απλώς ανάμεσα στους πρώτους που κατέγραψαν βίντεο, αλλά επίσης το πρώτο άτομο που απέκτησε δικαιώματα για κινηματογραφική ταινία.

Εξ' αιτίας των πατεντών του Έντισον για τις κινηματογραφικές ταινίες, κατέστει σχεδόν αδύνατον οικονομικά να δημιουργήσεις μια κινηματογραφική ταινία στην ανατολική ακτή της βορείου Αμερικής. Έτσι, τα στούντιο ταινιών μετακόμισαν στην Καλιφόρνια και ίδρυσαν αυτό που σήμερα αποκαλούμε Χόλυγουντ. Ο λόγος ήταν κυρίως ότι εκεί δεν υπήρχαν κατοχυρωμένες πατέντες. Δεν ετίθετο επίσης λόγος περί πνευματικών δικαιωμάτων, οπότε τα στούντιο μπορούσαν να αντιγράψουν παλιές ιστορίες και να φτιάξουν ταινίες από αυτές -όπως η Φαντασία, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έκανε ποτέ η Disney's.

Οπότε, η ουσιαστική βάση αυτής της βιομηχανίας, η οποία σήμερα ουρλιάζει για την απώλεια ελέγχου πάνω στα άυλα δικαιώματα, είναι ότι παρέκαμψαν τα άυλα δικαιώματα. Αντέγραψαν (ή για να το θέσουμε με τη δική τους ορολογία: "έκλεψαν") τη δημιουργική δουλειά άλλων ανθρώπων, χωρίς να πληρώσουν για αυτό. Το έκαναν με σκοπό να δημιουργήσουν τεράστιο κέρδος. Σήμερα, απολαμβάνουν πλήρους επιτυχίας και, τα περισσότερα από τα στούντιο αυτά, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα του Fortune, αυτή με τις 500 πιο πλούσιες εταιρείες στον κόσμο.

Ο λόγος που μονίμως διαμαρτύρονται για "πειρατές" σήμερα είναι απλός. Κάναμε ό,τι έκαναν εκείνοι. Παρακάμψαμε τους κανόνες που εκείνοι δημιούργησαν και δημιουργήσαμε τους δικούς μας. Συνεθλίψαμε το μονοπώλιό τους δίνοντας στον κόσμο κάτι πιο αποτελεσματικό. Επιτρέπουμε στον κόσμο να έχει άμεση επικοινωνία ο ένας με τον άλλον, παρακάμπτοντας τον επικερδή μεσάζοντα, ο οποίος σε κάποιες περιπτώσεις παίρνει πάνω από το 107% των κερδών (ναι, πληρώνεις για να εργαστείς γι' αυτούς). Όλα γίνονται επειδή ουσιαστικά είμαστε ο ανταγωνισμός. Αποδείξαμε ότι η ύπαρξή τους στην τρέχουσα μορφή δεν είναι πλέον απαραίτητη. Είμαστε απλά καλύτεροι απ' ό,τι εκείνοι.

Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι δικοί μας κανόνες είναι πολύ παρόμοιοι με τις ιδρυτικά ιδεώδη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Παλεύουμε για την ελευθερία του λόγου. Βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ως ίσους. Πιστεύουμε ότι το κοινό, όχι η ελίτ, πρέπει να κυβερνά το έθνος. Πιστεύουμε ότι οι νόμοι θα έπρεπε να δημιουργούνται για να υπηρετούν το κοινό, όχι τις πλούσιες επιχειρήσεις.

Το The Pirate Bay είναι πραγματικά μια διεθνής κοινότητα. Η ομάδα απλώνεται σε όλη την υφήλιο -αλλά έχουμε μείνει εκτός ΗΠΑ. Έχουμε Σουηδικές ρίζες και ένας Σουηδός φίλος είπε το εξής:

Η λέξη SOPA σημαίνει "σκουπίδια" στα Σουηδικά. Η λέξη PIPA σημαίνει "σωλήνας" στα Σουηδικά. Αυτό δεν είναι σύμπτωση φυσικά. Θέλουν να μετατρέψουν το internet σε ένα σωλήνα μονής κατεύθυνσης, με αυτούς στην κορυφή του, να φτυαρίζουν διαμέσου αυτού σκουπίδια, σε εμάς, τους -από κάτω- υπάκουους καταναλωτές. Η κοινή γνώμη σε αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρη. Ρωτήστε στο δρόμο οποιονδήποτε και θα δείτε ότι κανένας δε θέλει να τον ταΐζουν σκουπίδια. Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει ο Αμερικανικός λαός να ταΐζεται σκουπίδια είναι πέραν της φαντασίας μας, αλλά ελπίζουμε ότι θα τους σταματήσετε, πριν να καταποντιστούμε όλοι μας.

Ο SOPA δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει το TPB. Στη χειρότερη περίπτωση θα αλλάξουμε top level domain από το τρέχον .org σε ένα από τα εκατοντάδες άλλα ονόματα που επίσης χρησιμοποιούμε ήδη. Σε χώρες όπου το TPB είναι μπλοκαρισμένο, Κίνα και Σαουδική Αραβία έρχονται κατευθείαν στο μυαλό, μπλόκαραν εκατοντάδες από τα domain names μας. Τελικά δούλεψε όλο αυτό; Επί της ουσίας όχι. Για να διορθώσει κανείς το "πρόβλημα της πειρατείας", θα πρέπει να φτάσει στην πηγή του προβλήματος. Η βιομηχανία της διασκέδασης λέει ότι δημιουργεί "πολιτισμό" αλλά αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι πράγματα όπως το να πουλάει υπερτιμημένες βελούδινες κούκλες και το να κάνει ενδεκάχρονα κοριτσάκια να παθαίνουν ανορεξία. Είτε με το να εργάζονται στα εργοστάσια, που φτιάχνονται αυτές οι κούκλες, ουσιαστικά χωρίς μισθό, ή με το να παρακολουθούν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές που τις κάνουν να νομίζουν ότι είναι χοντρές.

Στο σπουδαίο ηλεκτρονικό παιχνίδι "Civilization", του Sid Meier, μπορείς να χτίσεις Θαύματα του Κόσμου. Ένα από τα πιο ισχυρά είναι το Χόλυγουντ. Με αυτό ελέγχεις όλο τον πολιτισμό και τα μίντια του κόσμου. Ο Rupert Murdoch ήταν ευτυχισμένος με το MySpace (σ.μ.: πρόδρομος του facebook) και δεν είχε κανένα πρόβλημα με την πειρατεία, μέχρι που απέτυχε. Τώρα διαμαρτύρεται ότι η Google είναι η μεγαλύτερη πηγή πειρατείας στον κόσμο -γιατί ζηλεύει. Θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο που ασκεί στο μυαλό των ανθρώπων ενώ ξεκάθαρα θα έχεις πολύ πιο ειλικρινή ματιά των πραγμάτων στη wikipedia και στη Google απ' ό,τι στο Fox News (σ.μ.: συντηρητικό κανάλι ειδήσεων στην καλωδιακή τηλεόραση της Αμερικής με ιδρυτή τον Rupert Murdoch).

Κάποια γεγονότα (χρονιές, ημερομηνίες) είναι πιθανόν λάθος σε αυτό το δελτίο τύπου. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες όταν η Wikipedia έχει κάνει black out. Εξαιτίας της πίεσης από τους αποτυγχάνοντες ανταγωνιστές μας. Λυπούμεθα για αυτό.

THE PIRATE BAY, (K)2012


      Εδώ και χρόνια ήθελα να αναδημοσιεύσω μετεφρασμένο στην ελληνική αυτό το δελτίο τύπου που είχε εκδώσει η ιστοσελίδα The Pirate Bay, με σκοπό τη σαφή αντίθεση των συντελεστών του στην τότε επικείμενη ψήφιση των SOPA & PIPA.

      Όσοι τους γνωρίζουν ίσως απορήσουν γιατί επιλέγω να ασχοληθώ αφού ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Αφ' ενός ούτε το παρελθόν στο οποίο ανήκουν είναι τόσο μακρινό, καταψηφίστηκαν αμφότεροι πριν από λίγα χρόνια, αφ' ετέρου είναι δυστυχώς βέβαιο ότι, ασχέτως του αν εκείνοι απέτυχαν, στη θέση τους είτε ήδη υπάρχουν είτε σύντομα θα επιχειρήσουν να έρθουν νέοι, πολύ χειρότεροι (βλ. ACTA).

      Για όσους δεν τους γνωρίζουν, SOPA και PIPA είναι δύο νομοσχέδια που απέτυχαν να περάσουν στις ΗΠΑ πριν από λίγα χρόνια και σκοπό είχαν να μεταφέρουν τον έλεγχο του πιο ελεύθερου μέσου έκφρασης και επικοινωνίας, από το ευρύ κοινό στα χέρια των λίγων και δυνατών. Ποιο μέσο θα ρωτήσετε; Μα το internet φυσικά! Πρόκειται για το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρωπίνου είδους έως τώρα που ίσως ούτε η επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης και τα ταξίδια στον Άρη που αναμένονται στα τέλη της επόμενης δεκαετίας θα μπορούσαν να το εκθρονίσουν από την κορυφή. Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι ότι το internet, από τη μέρα που γεννήθηκε, εξελίσσεται καθημερινά και διαρκώς. Μάλιστα, όσον αφορά στις μελλοντικές του δυνατότητες, ακόμη βρίσκεται απλώς σε βρεφική κατάσταση! Ένας άλλος σημαντικός λόγος για την επιτυχία του και την απεριόριστη δύναμη που προσφέρει στον απλό καθημερινό άνθρωπο, είναι ότι η χρήση του αυτή καθεαυτή είναι δωρεάν. Ή σχεδόν δωρεάν έστω… Ο πιο σημαντικός λόγος όμως της επιτυχίας του είναι ακριβώς αυτό: ότι είναι ελεύθερο! Εκεί ακριβώς χτυπούσαν οι δυο αυτοί νόμοι και μάλιστα υπό την τερατώδη προκάλυψη της μάχης κατά της πειρατείας.

      Το The Pirate Bay (TPB στο εξής) δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιστοσελίδα -site αγγλιστί- από όπου ο χρήστης μπορεί να μεταφορτώσει, να κατεβάσει κατά το κοινώς λεγόμενο, αρχεία διαφόρων τύπων. Δηλαδή για να γίνει αντιληπτό από όλους, δια μέσου του TPB ή και άλλων αντίστοιχων sites, μπορεί να πάρει ο καθένας αρχεία από το internet, να τα αποθηκεύσει στον υπολογιστή του και να τα αναπαράγει. Τι είδους αρχεία; Ως επί το πλείστον οπτικοακουστικό υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα: μουσική, βιντεοκλίπ, κινηματογραφικές ταινίες, ηλεκτρονικά παιχνίδια και προγράμματα, φωτογραφίες κά.

      Αρχής γενομένης το Δεκέμβριο 2011 έλαβαν χώρα μια σειρά από γεγονότα, διαμαρτυρίες, πορείες, μποϋκοτάζ κά, τα οποία κορυφώθηκαν στις 18 Ιανουαρίου 2012 με αποτέλεσμα δυο μέρες μετά, στις 20 Ιανουαρίου 2012, τα νομοσχέδια να αποσυρθούν. Πιο συγκεκριμένα στις 18 Ιανουαρίου 2012 έλαβε χώρα ποικιλία συντονισμένων διαμαρτυριών ενάντια στους δύο, προτεινόμενους στο κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, νόμους. Του SOPA(Stop Online Piracy Act), ελληνιστί: Δράση για το Σταμάτημα της Πειρατείας στο Διαδίκτυο και του PIPA(Protect Intellectual Property Act), ελληνιστί: "Δράση για την Προστασία της Πνευματικής Ιδιοκτησίας". Μικρότερης έκτασης κίνημα είχε ξεκινήσει από τα τέλη του 2011. Βασιζόταν στο γεγονός ότι τα νομοσχέδια, που σκοπό είχαν να παρέχουν πιο ισχυρά μέτρα για τις παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων (επίσης γνωστές με τον όρο πειρατεία) που συνέβαιναν εκτός ΗΠΑ, περιλάμβαναν μέτρα που δυνητικά μπορούσαν να καταπατήσουν την online ελευθερία του λόγου, τους ιστότοπους και τις ιντερνετικές κοινότητες. Οι διαδηλωτές επίσης υποστήριζαν ότι δεν υπήρχαν επαρκείς διασφαλίσεις για την προστασία ιστοτόπων που βασίζονται σε περιεχόμενο που δημιουργείται από τους ίδιους τους χρήστες, όπως προσωπικά ιστολόγια (blogs) κλπ.

      Το κίνημα πήρε μορφή επίσημης διαμαρτυρίας όταν κάποιοι ιστότοποι, συμπεριλαμβανομένου του Reddit (το μεγαλύτερο forum στο διαδίκτυο για συζητήσεις επί παντός επιστητού) και το αγγλικό παράρτημα της Wikipedia αποφάσισαν να αποκλείσουν προσωρινά την πρόσβαση στο περιεχόμενό τους και, αντί αυτού, να ανακατευθύνονται οι χρήστες σε ένα μήνυμα αντιτιθέμενου στα προτεινόμενα νομοσχέδια. Σύντομα και άλλοι, όπως η Google, η Mozilla και το Flickr ανέλαβαν δράση ενάντια στα νομοσχέδια. Κάποιοι με το να κλείσουν τελείως τις υπηρεσίες τους και άλλοι με το να προσφέρουν πολύ περιορισμένο περιεχόμενο. Σύμφωνά με το συντονιστή της διαμαρτυρίας "Fight for the Future" (παλέψτε για το μέλλον), περισσότεροι από 115.000 ιστότοποι έλαβαν μέρος στην ιντερνετική διαμαρτυρία.

 


Κάποιοι ίσως θυμούνται την ιστοσελίδα της Google, όταν είχε καλύψει το λογότυπό της με το χρώμα του φασισμού ως ένδειξη διαμαρτυρίας στα νομοσχέδια SOPA & PIPA.

 

 

      Παράλληλα με τις online διαμαρτυρίες, έλαβαν χώρα ταυτόχρονες φυσικές διαμαρτυρίες σε διάφορες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένου της Νέας Υόρκης, του Σαν Φραντσίσκο και του Σιάτλ, ενώ κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2011, έγινε ένα μαζικό μποϋκοτάζ στην GoDaddy, τότε τασσόμενη υπέρ των νομοσχεδίων. Τον Ιανουάριο, και ενώ αρχικός σκοπός ήταν η διαμαρτυρία να συμπέσει με την πρώτη ακρόαση για τον SOPA, υπήρξε δημοσιότητα και δράσεις. Ο λευκός οίκος εξέδωσε ανακοινωθέν ότι: "δε θα υποστηρίξουμε νομοθεσία που μειώνει την ελευθερία της έκφρασης, αυξάνει το ρίσκο στην ψηφιακή ασφάλεια ή υπονομεύει το δυναμικό, καινοτόμο, παγκόσμιο διαδίκτυο". Κατά τη διάρκεια μίας μόνο ημέρας, της 18ης Δεκεμβρίου, περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι αναζήτησαν στη Wikipedia ηλεκτρονικές πληροφορίες για τον πολιτικό τους αντιπρόσωπο, 3 εκατομμύρια άνθρωποι έστειλαν με ηλεκτρονική αλληλογραφία στο Κογκρέσο την αντίθεσή τους ως προς τα νομοσχέδια, περισσότερα από ένα εκατομμύρια μηνύματα εστάλησαν στο Κογκρέσο μέσω του Electronic Frontier Foundation, τεσσερισήμισι εκατομμύρια ηλεκτρονικές υπογραφές μαζεύτηκαν μέσω πρωτοβουλίας της Google, σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια δημοσιεύσεις σχετικά με τον SOPA καταγράφηκαν στο Twitter, και περισσότεροι από δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τους νομοθέτες (εκ των οποίων πάνω από δέκα εκατομμύρια ήταν ψηφοφόροι των) για να διαμαρτυρηθούν για τα νομοσχέδια.

      Μετά τη διαμαρτυρία του Ιανουαρίου, πολλοί πολιτικοί που είχαν προηγουμένως υποστηρίξει τα νομοσχέδια, εξέφρασαν ανησυχίες για το περιεχόμενό τους ενώ άλλοι απέσυραν εντελώς την υποστήριξή τους. Και η ιστορία πήρε το δρόμο της…

      Οι SOPA & PIPA, αν είχαν επιβιώσει, θα άλλαζαν τη μορφή του internet όπως το ξέραμε έως τότε -και ευτυχώς παραμένει έως και σήμερα. Στην ουσία θα κατέληγε σε μια θλιβερή πλατφόρμα αγοραπωλησίας αγαθών και πνευματικών δικαιωμάτων, όπου σχεδόν θα απαγορευόταν το προσωπικά δημιουργημένο υλικό από τον καθένα μας (όπως πχ. το κείμενο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή). Θα υπήρχαν μόνο κατασκευασμένα προϊόντα και υπηρεσίες, μια κλειστή πλατφόρμα όπου εταιρίες κολοσσοί, χόλυγουντ, δισκογραφικές κλπ, θα μπορούσαν να εμπορεύονται τα προϊόντα τους με το κοινό. Σε κάποιο βαθμό φυσικά τέτοιες πλατφόρμες υπάρχουν στις μέρες μας, αλλά ευτυχώς δεν μονοπωλούν το inernet.

Thursday, June 18, 2020

Αρχαιοελληνικά ρητά στα απανταχού πανεπιστήμια.... #NOT


Σε αυτό το άρθρο, θα είμαι άμεσος, απλός, δωρικός, λιτός... χομπίστας.


Το 428π.Κ.Π. άνοιξε η Ακαδημία του Πλάτωνος, η οποία θεωρείται από πολλούς το πρώτο στην ιστορία καταγεγραμμένο πανεπιστήμιο. Από τότε πέρασαν χοντρά-ψιλά δυόμιση χιλιάδες χρόνια…
Ας δούμε λοιπόν σήμερα μερικές φωτογραφίες με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι είσοδοι διαφόρων πανεπιστημίων ανά τον κόσμο αλλά και τις επιγραφές που τις κοσμούν. Όπως θα προσέξετε είναι από διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο. Επίσης όλες οι επιγραφές είναι αρχαιοελληνικά ρητά. Όλες εκτός από μια...
Από ελληνικά πανεπιστήμια, έχω διαλέξει μόνο μια φωτογραφία και μάλιστα την έχω βάλει και στη θέση που της αρμόζει. Εκεί δηλαδή που οδηγούμαστε, λόγω ιδιοσυγκρασίας, ως φυλή. Ή μήπως να έλεγα "σαν" που είναι και πολύ τση μοδός τελευταία…


Πανεπιστήμιο Μασαχουσέτης Η.Π.Α. (Boston)
 



Πανεπιστήμιο Εδιμβούργου
 
  


Πανεπιστήμιο Ισπανίας (Salamanca)
 





Πανεπιστήμιο Μάλτας
 



Πανεπιστήμιο Μεγάλης Βρετανίας (Bath)
 


Πανεπιστήμιο Μεγάλης Βρετανίας (Cambridge)


 
Πανεπιστήμιο Κονέκτικατ Η.Π.Α. (Yale)




Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας Η.Π.Α. (Berkley)
 




Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 
 

Και για όσους δυσκολεύονται να διαβάσουν την "αρχαιοελληνική επιγραφή" κάτω από τον τίτλο του δικού μας πανεπιστημίου, λέει:

"ΠΑΟ ΠΡΕΖΑ ΧΑΣΙΣ ΑΛΚΟΟΛ Κ' ΤΕΖΑ…Θ13"