Ακολουθεί δελτίο τύπου του "The pirate bay" μεταφρασμένο στην ελληνική:
ΙΝΤΕΡΝΕΤ, 18η Ιανουαρίου 2012
Πάνω από ένα αιώνα πριν, ο Τόμας Έντισον κατοχύρωσε την πατέντα για μια συσκευή που θα "έκανε για το μάτι ό,τι το φωνόγραφο κάνει για το αυτί". Την ονόμασε Κινητοσκόπιο. Ήταν όχι απλώς ανάμεσα στους πρώτους που κατέγραψαν βίντεο, αλλά επίσης το πρώτο άτομο που απέκτησε δικαιώματα για κινηματογραφική ταινία.
Εξ' αιτίας των πατεντών του Έντισον για τις κινηματογραφικές ταινίες, κατέστει σχεδόν αδύνατον οικονομικά να δημιουργήσεις μια κινηματογραφική ταινία στην ανατολική ακτή της βορείου Αμερικής. Έτσι, τα στούντιο ταινιών μετακόμισαν στην Καλιφόρνια και ίδρυσαν αυτό που σήμερα αποκαλούμε Χόλυγουντ. Ο λόγος ήταν κυρίως ότι εκεί δεν υπήρχαν κατοχυρωμένες πατέντες. Δεν ετίθετο επίσης λόγος περί πνευματικών δικαιωμάτων, οπότε τα στούντιο μπορούσαν να αντιγράψουν παλιές ιστορίες και να φτιάξουν ταινίες από αυτές -όπως η Φαντασία, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έκανε ποτέ η Disney's.
Οπότε, η ουσιαστική βάση αυτής της βιομηχανίας, η οποία σήμερα ουρλιάζει για την απώλεια ελέγχου πάνω στα άυλα δικαιώματα, είναι ότι παρέκαμψαν τα άυλα δικαιώματα. Αντέγραψαν (ή για να το θέσουμε με τη δική τους ορολογία: "έκλεψαν") τη δημιουργική δουλειά άλλων ανθρώπων, χωρίς να πληρώσουν για αυτό. Το έκαναν με σκοπό να δημιουργήσουν τεράστιο κέρδος. Σήμερα, απολαμβάνουν πλήρους επιτυχίας και, τα περισσότερα από τα στούντιο αυτά, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα του Fortune, αυτή με τις 500 πιο πλούσιες εταιρείες στον κόσμο.
Ο λόγος που μονίμως διαμαρτύρονται για "πειρατές" σήμερα είναι απλός. Κάναμε ό,τι έκαναν εκείνοι. Παρακάμψαμε τους κανόνες που εκείνοι δημιούργησαν και δημιουργήσαμε τους δικούς μας. Συνεθλίψαμε το μονοπώλιό τους δίνοντας στον κόσμο κάτι πιο αποτελεσματικό. Επιτρέπουμε στον κόσμο να έχει άμεση επικοινωνία ο ένας με τον άλλον, παρακάμπτοντας τον επικερδή μεσάζοντα, ο οποίος σε κάποιες περιπτώσεις παίρνει πάνω από το 107% των κερδών (ναι, πληρώνεις για να εργαστείς γι' αυτούς). Όλα γίνονται επειδή ουσιαστικά είμαστε ο ανταγωνισμός. Αποδείξαμε ότι η ύπαρξή τους στην τρέχουσα μορφή δεν είναι πλέον απαραίτητη. Είμαστε απλά καλύτεροι απ' ό,τι εκείνοι.
Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι δικοί μας κανόνες είναι πολύ παρόμοιοι με τις ιδρυτικά ιδεώδη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Παλεύουμε για την ελευθερία του λόγου. Βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ως ίσους. Πιστεύουμε ότι το κοινό, όχι η ελίτ, πρέπει να κυβερνά το έθνος. Πιστεύουμε ότι οι νόμοι θα έπρεπε να δημιουργούνται για να υπηρετούν το κοινό, όχι τις πλούσιες επιχειρήσεις.
Το The Pirate Bay είναι πραγματικά μια διεθνής κοινότητα. Η ομάδα απλώνεται σε όλη την υφήλιο -αλλά έχουμε μείνει εκτός ΗΠΑ. Έχουμε Σουηδικές ρίζες και ένας Σουηδός φίλος είπε το εξής:
Η λέξη SOPA σημαίνει "σκουπίδια" στα Σουηδικά. Η λέξη PIPA σημαίνει "σωλήνας" στα Σουηδικά. Αυτό δεν είναι σύμπτωση φυσικά. Θέλουν να μετατρέψουν το internet σε ένα σωλήνα μονής κατεύθυνσης, με αυτούς στην κορυφή του, να φτυαρίζουν διαμέσου αυτού σκουπίδια, σε εμάς, τους -από κάτω- υπάκουους καταναλωτές. Η κοινή γνώμη σε αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρη. Ρωτήστε στο δρόμο οποιονδήποτε και θα δείτε ότι κανένας δε θέλει να τον ταΐζουν σκουπίδια. Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει ο Αμερικανικός λαός να ταΐζεται σκουπίδια είναι πέραν της φαντασίας μας, αλλά ελπίζουμε ότι θα τους σταματήσετε, πριν να καταποντιστούμε όλοι μας.
Ο SOPA δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει το TPB. Στη χειρότερη περίπτωση θα αλλάξουμε top level domain από το τρέχον .org σε ένα από τα εκατοντάδες άλλα ονόματα που επίσης χρησιμοποιούμε ήδη. Σε χώρες όπου το TPB είναι μπλοκαρισμένο, Κίνα και Σαουδική Αραβία έρχονται κατευθείαν στο μυαλό, μπλόκαραν εκατοντάδες από τα domain names μας. Τελικά δούλεψε όλο αυτό; Επί της ουσίας όχι. Για να διορθώσει κανείς το "πρόβλημα της πειρατείας", θα πρέπει να φτάσει στην πηγή του προβλήματος. Η βιομηχανία της διασκέδασης λέει ότι δημιουργεί "πολιτισμό" αλλά αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι πράγματα όπως το να πουλάει υπερτιμημένες βελούδινες κούκλες και το να κάνει ενδεκάχρονα κοριτσάκια να παθαίνουν ανορεξία. Είτε με το να εργάζονται στα εργοστάσια, που φτιάχνονται αυτές οι κούκλες, ουσιαστικά χωρίς μισθό, ή με το να παρακολουθούν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές που τις κάνουν να νομίζουν ότι είναι χοντρές.
Στο σπουδαίο ηλεκτρονικό παιχνίδι "Civilization", του Sid Meier, μπορείς να χτίσεις Θαύματα του Κόσμου. Ένα από τα πιο ισχυρά είναι το Χόλυγουντ. Με αυτό ελέγχεις όλο τον πολιτισμό και τα μίντια του κόσμου. Ο Rupert Murdoch ήταν ευτυχισμένος με το MySpace (σ.μ.: πρόδρομος του facebook) και δεν είχε κανένα πρόβλημα με την πειρατεία, μέχρι που απέτυχε. Τώρα διαμαρτύρεται ότι η Google είναι η μεγαλύτερη πηγή πειρατείας στον κόσμο -γιατί ζηλεύει. Θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο που ασκεί στο μυαλό των ανθρώπων ενώ ξεκάθαρα θα έχεις πολύ πιο ειλικρινή ματιά των πραγμάτων στη wikipedia και στη Google απ' ό,τι στο Fox News (σ.μ.: συντηρητικό κανάλι ειδήσεων στην καλωδιακή τηλεόραση της Αμερικής με ιδρυτή τον Rupert Murdoch).
Κάποια γεγονότα (χρονιές, ημερομηνίες) είναι πιθανόν λάθος σε αυτό το δελτίο τύπου. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες όταν η Wikipedia έχει κάνει black out. Εξαιτίας της πίεσης από τους αποτυγχάνοντες ανταγωνιστές μας. Λυπούμεθα για αυτό.
THE PIRATE BAY, (K)2012
Εδώ και χρόνια ήθελα να αναδημοσιεύσω μετεφρασμένο στην ελληνική αυτό το δελτίο τύπου που είχε εκδώσει η ιστοσελίδα The Pirate Bay, με σκοπό τη σαφή αντίθεση των συντελεστών του στην τότε επικείμενη ψήφιση των SOPA & PIPA.
Όσοι τους γνωρίζουν ίσως απορήσουν γιατί επιλέγω να ασχοληθώ αφού ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Αφ' ενός ούτε το παρελθόν στο οποίο ανήκουν είναι τόσο μακρινό, καταψηφίστηκαν αμφότεροι πριν από λίγα χρόνια, αφ' ετέρου είναι δυστυχώς βέβαιο ότι, ασχέτως του αν εκείνοι απέτυχαν, στη θέση τους είτε ήδη υπάρχουν είτε σύντομα θα επιχειρήσουν να έρθουν νέοι, πολύ χειρότεροι (βλ. ACTA).
Για όσους δεν τους γνωρίζουν, SOPA και PIPA είναι δύο νομοσχέδια που απέτυχαν να περάσουν στις ΗΠΑ πριν από λίγα χρόνια και σκοπό είχαν να μεταφέρουν τον έλεγχο του πιο ελεύθερου μέσου έκφρασης και επικοινωνίας, από το ευρύ κοινό στα χέρια των λίγων και δυνατών. Ποιο μέσο θα ρωτήσετε; Μα το internet φυσικά! Πρόκειται για το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρωπίνου είδους έως τώρα που ίσως ούτε η επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης και τα ταξίδια στον Άρη που αναμένονται στα τέλη της επόμενης δεκαετίας θα μπορούσαν να το εκθρονίσουν από την κορυφή. Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι ότι το internet, από τη μέρα που γεννήθηκε, εξελίσσεται καθημερινά και διαρκώς. Μάλιστα, όσον αφορά στις μελλοντικές του δυνατότητες, ακόμη βρίσκεται απλώς σε βρεφική κατάσταση! Ένας άλλος σημαντικός λόγος για την επιτυχία του και την απεριόριστη δύναμη που προσφέρει στον απλό καθημερινό άνθρωπο, είναι ότι η χρήση του αυτή καθεαυτή είναι δωρεάν. Ή σχεδόν δωρεάν έστω… Ο πιο σημαντικός λόγος όμως της επιτυχίας του είναι ακριβώς αυτό: ότι είναι ελεύθερο! Εκεί ακριβώς χτυπούσαν οι δυο αυτοί νόμοι και μάλιστα υπό την τερατώδη προκάλυψη της μάχης κατά της πειρατείας.
Το The Pirate Bay (TPB στο εξής) δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιστοσελίδα -site αγγλιστί- από όπου ο χρήστης μπορεί να μεταφορτώσει, να κατεβάσει κατά το κοινώς λεγόμενο, αρχεία διαφόρων τύπων. Δηλαδή για να γίνει αντιληπτό από όλους, δια μέσου του TPB ή και άλλων αντίστοιχων sites, μπορεί να πάρει ο καθένας αρχεία από το internet, να τα αποθηκεύσει στον υπολογιστή του και να τα αναπαράγει. Τι είδους αρχεία; Ως επί το πλείστον οπτικοακουστικό υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα: μουσική, βιντεοκλίπ, κινηματογραφικές ταινίες, ηλεκτρονικά παιχνίδια και προγράμματα, φωτογραφίες κά.
Αρχής γενομένης
το Δεκέμβριο 2011 έλαβαν χώρα μια σειρά από γεγονότα, διαμαρτυρίες, πορείες,
μποϋκοτάζ κά, τα οποία κορυφώθηκαν στις 18 Ιανουαρίου 2012 με αποτέλεσμα δυο
μέρες μετά, στις 20 Ιανουαρίου 2012, τα νομοσχέδια να αποσυρθούν. Πιο
συγκεκριμένα στις 18 Ιανουαρίου 2012 έλαβε χώρα ποικιλία συντονισμένων
διαμαρτυριών ενάντια στους δύο, προτεινόμενους στο κογκρέσο των Ηνωμένων
Πολιτειών, νόμους. Του SOPA(Stop Online Piracy Act), ελληνιστί: Δράση για το
Σταμάτημα της Πειρατείας στο Διαδίκτυο και του PIPA(Protect Intellectual Property Act), ελληνιστί: "Δράση
για την Προστασία της Πνευματικής Ιδιοκτησίας". Μικρότερης έκτασης κίνημα
είχε ξεκινήσει από τα τέλη του 2011. Βασιζόταν στο γεγονός ότι τα νομοσχέδια,
που σκοπό είχαν να παρέχουν πιο ισχυρά μέτρα για τις παραβιάσεις πνευματικών
δικαιωμάτων (επίσης γνωστές με τον όρο πειρατεία) που συνέβαιναν εκτός ΗΠΑ,
περιλάμβαναν μέτρα που δυνητικά μπορούσαν να καταπατήσουν την online ελευθερία
του λόγου, τους ιστότοπους και τις ιντερνετικές κοινότητες. Οι διαδηλωτές
επίσης υποστήριζαν ότι δεν υπήρχαν επαρκείς διασφαλίσεις για την προστασία
ιστοτόπων που βασίζονται σε περιεχόμενο που δημιουργείται από τους ίδιους τους
χρήστες, όπως προσωπικά ιστολόγια (blogs) κλπ.
Το κίνημα πήρε μορφή επίσημης διαμαρτυρίας όταν κάποιοι ιστότοποι, συμπεριλαμβανομένου του Reddit (το μεγαλύτερο forum στο διαδίκτυο για συζητήσεις επί παντός επιστητού) και το αγγλικό παράρτημα της Wikipedia αποφάσισαν να αποκλείσουν προσωρινά την πρόσβαση στο περιεχόμενό τους και, αντί αυτού, να ανακατευθύνονται οι χρήστες σε ένα μήνυμα αντιτιθέμενου στα προτεινόμενα νομοσχέδια. Σύντομα και άλλοι, όπως η Google, η Mozilla και το Flickr ανέλαβαν δράση ενάντια στα νομοσχέδια. Κάποιοι με το να κλείσουν τελείως τις υπηρεσίες τους και άλλοι με το να προσφέρουν πολύ περιορισμένο περιεχόμενο. Σύμφωνά με το συντονιστή της διαμαρτυρίας "Fight for the Future" (παλέψτε για το μέλλον), περισσότεροι από 115.000 ιστότοποι έλαβαν μέρος στην ιντερνετική διαμαρτυρία.
Παράλληλα με τις online διαμαρτυρίες, έλαβαν χώρα ταυτόχρονες φυσικές διαμαρτυρίες σε διάφορες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένου της Νέας Υόρκης, του Σαν Φραντσίσκο και του Σιάτλ, ενώ κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2011, έγινε ένα μαζικό μποϋκοτάζ στην GoDaddy, τότε τασσόμενη υπέρ των νομοσχεδίων. Τον Ιανουάριο, και ενώ αρχικός σκοπός ήταν η διαμαρτυρία να συμπέσει με την πρώτη ακρόαση για τον SOPA, υπήρξε δημοσιότητα και δράσεις. Ο λευκός οίκος εξέδωσε ανακοινωθέν ότι: "δε θα υποστηρίξουμε νομοθεσία που μειώνει την ελευθερία της έκφρασης, αυξάνει το ρίσκο στην ψηφιακή ασφάλεια ή υπονομεύει το δυναμικό, καινοτόμο, παγκόσμιο διαδίκτυο". Κατά τη διάρκεια μίας μόνο ημέρας, της 18ης Δεκεμβρίου, περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι αναζήτησαν στη Wikipedia ηλεκτρονικές πληροφορίες για τον πολιτικό τους αντιπρόσωπο, 3 εκατομμύρια άνθρωποι έστειλαν με ηλεκτρονική αλληλογραφία στο Κογκρέσο την αντίθεσή τους ως προς τα νομοσχέδια, περισσότερα από ένα εκατομμύρια μηνύματα εστάλησαν στο Κογκρέσο μέσω του Electronic Frontier Foundation, τεσσερισήμισι εκατομμύρια ηλεκτρονικές υπογραφές μαζεύτηκαν μέσω πρωτοβουλίας της Google, σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια δημοσιεύσεις σχετικά με τον SOPA καταγράφηκαν στο Twitter, και περισσότεροι από δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τους νομοθέτες (εκ των οποίων πάνω από δέκα εκατομμύρια ήταν ψηφοφόροι των) για να διαμαρτυρηθούν για τα νομοσχέδια.
Μετά τη διαμαρτυρία του Ιανουαρίου, πολλοί πολιτικοί που είχαν προηγουμένως υποστηρίξει τα νομοσχέδια, εξέφρασαν ανησυχίες για το περιεχόμενό τους ενώ άλλοι απέσυραν εντελώς την υποστήριξή τους. Και η ιστορία πήρε το δρόμο της…
Οι SOPA & PIPA, αν είχαν επιβιώσει, θα άλλαζαν τη μορφή του internet όπως το ξέραμε έως τότε -και ευτυχώς παραμένει έως και σήμερα. Στην ουσία θα κατέληγε σε μια θλιβερή πλατφόρμα αγοραπωλησίας αγαθών και πνευματικών δικαιωμάτων, όπου σχεδόν θα απαγορευόταν το προσωπικά δημιουργημένο υλικό από τον καθένα μας (όπως πχ. το κείμενο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή). Θα υπήρχαν μόνο κατασκευασμένα προϊόντα και υπηρεσίες, μια κλειστή πλατφόρμα όπου εταιρίες κολοσσοί, χόλυγουντ, δισκογραφικές κλπ, θα μπορούσαν να εμπορεύονται τα προϊόντα τους με το κοινό. Σε κάποιο βαθμό φυσικά τέτοιες πλατφόρμες υπάρχουν στις μέρες μας, αλλά ευτυχώς δεν μονοπωλούν το inernet.
