Η σοκαριστική διατριβή που προβλέπει το τέλος της δημοκρατίας

"Οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι δεν είναι φτιαγμένοι για αυτοδιοίκηση", λέει ο Σόουν Ρόζενμπεργκ. Αυτό είναι πιο εμφανές από ποτέ. 

του Rick Shenkman

Σεπτέμβριος 08, 2019 

Ο Rick Shenkman, ιδρυτής του History News Network του Πανεπιστημίου George Washington, είναι ο συγγραφέας του Political Animals: How Our Stone-Age Brain Gets in the Way of Smart Politics (εκδόσεις Basic Books). 

Όλα εξελίσσονταν όπως συμβαίνει συνήθως. Οι ακαδημαϊκοί που συγκεντρώθηκαν στη Λισαβόνα αυτό το καλοκαίρι για την ετήσια συνάντηση της Διεθνούς Εταιρείας Πολιτικών Ψυχολόγων άκουγαν ευγενικά για τέσσερις ημέρες, νεύοντας συγκαταβατικά καθώς οι ομότιμοί τους ανέβαιναν στο βήμα και παρουσίαζαν έρευνες επί παντός επιστητού, από την έκρηξη στις θεωρίες συνωμοσίας μέχρι την άνοδο του απολυταρχισμού. 

Ξαφνικά, η διάθεση άλλαξε. Καθώς ένας από τους λέοντες του επαγγέλματος, ο 68χρονος Σόουν Ρόζενμπεργκ, άρχισε να παρουσιάζει την εργασία του, οι άνθρωποι στο πλήθος των περίπου εκατό ατόμων άρχισαν να στριφογυρίζουν στις θέσεις τους. Ψιθύριζαν δυνατά τις αντιρρήσεις τους στους φίλους τους. Τρεις γυναίκες που κάθονταν δίπλα μου κοντά στην τελευταία σειρά έκαναν πολύ θόρυβο και σε κάποια στιγμή εξανέστησαν τόσο που δυσκολεύτηκα να ακούσω τι έλεγε ο Ρόζενμπεργκ. 

Τι προκάλεσε το σάλο; Ο Ρόζενμπεργκ, καθηγητής στο UC Irvine, αμφισβητούσε μια βασική υπόθεση για την Αμερική και τη Δύση. Η θεωρία του; Η δημοκρατία καταβροχθίζει τον εαυτό της -δική του έκφραση- και δεν θα αντέξει πολύ ακόμη. 

Όσο κι αν οι φιλελεύθεροι επικριτές του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ θα ήθελαν να φορτώσουν όλα τα δεινά της Αμερικής στη δική του πλάτη, ο Ρόζενμπεργκ λέει ότι ο πρόεδρος δεν είναι η αιτία της πτώσης της δημοκρατίας -ακόμα κι αν η επιτυχημένη αντιμεταναστευτική λαϊκιστική εκστρατεία του Τραμπ μπορεί να ήταν ένα σύμπτωμα της παρακμής της δημοκρατίας. 

Εμάς πρέπει να κατηγορήσουμε, είπε ο Ρόζενμπεργκ. Εμάς, όπως λέμε «εμάς τους ανθρώπους». 

Η δημοκρατία είναι σκληρή δουλειά. Και καθώς οι «ελίτ» της κοινωνίας -ειδικοί και δημόσια πρόσωπα που βοηθούν τους γύρω τους να ανταπεξέλθουν στις βαριές ευθύνες που συνεπάγεται η αυτοδιοίκηση- έχουν ολοένα και περισσότερο παραγκωνιστεί, οι πολίτες αποδεικνύονται μη εξοπλισμένοι γνωστικά και συναισθηματικά για να συντηρήσουν μια δημοκρατία σε ορθή λειτουργία. Ως συνέπεια, το κέντρο έχει καταρρεύσει και εκατομμύρια απογοητευμένοι και γεμάτοι αγωνία ψηφοφόροι έχουν στραφεί απελπισμένοι σε λαϊκιστές της δεξιάς πτέρυγας. 

Η πρόβλεψή του; «Σε καλά εδραιωμένες δημοκρατίες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η δημοκρατική διακυβέρνηση θα συνεχίσει την αδυσώπητη παρακμή της και τελικά θα αποτύχει». 

                                              *** 

Το τελευταίο μισό του 20ου αιώνα ήταν η χρυσή εποχή της δημοκρατίας. Το 1945, σύμφωνα με μια έρευνα, υπήρχαν μόλις 12 δημοκρατίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι το τέλος του αιώνα υπήρχαν 87. Αλλά μετά ήρθε η μεγάλη ανατροπή: στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, το πλοίο της δημοκρατίας από «πρόσω ολοταχώς» έκανε «κράτει» ιδιαιτέρως έξαφνα και δυσοίωνα -και εν συνεχεία «έβαλε ανάποδα». 

Οι λαϊκιστές πολιτικοί της δεξιάς πτέρυγας ανέλαβαν την εξουσία, ή κόντεψαν να, σε Πολωνία, Ουγγαρία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Βραζιλία και Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως σημειώνει ο Ρόζενμπεργκ, «σύμφωνα με μετρήσεις, το μερίδιο των δεξιών λαϊκιστών της λαϊκής ψήφου στην Ευρώπη συνολικά έχει υπερτριπλασιαστεί από 4% το 1998 σε περίπου 13% το 2018». Στη Γερμανία, η ψήφος των λαϊκιστών της δεξιάς πτέρυγας αυξήθηκε ακόμη και μετά το τέλος της Μεγάλης Ύφεσης και μετά ακόμη κι από την υποχώρηση της εισροής μεταναστών στη χώρα. 

Τρεις σύντομες δεκαετίες αφότου κάποιοι είχαν προαναγγείλει το «τέλος της ιστορίας», πιθανότατα αυτή που πλησιάζει στο τέλος της είναι η δημοκρατία. Και δεν είναι μόνο οι λαϊκιστές ταραχοποιοί που το λένε αυτό. Το ίδιο και ένας από τους πρωτοπόρους κοινωνικούς επιστήμονες του κατεστημένου, που τολμά να προβλέψει πραγματικά το τέλος της δημοκρατίας όπως την ξέρουμε. 

Ο Ρόζενμπεργκ, ο οποίος έχει πτυχία από τα πανεπιστήμια Γέιλ, Οξφόρδης και Χάρβαρντ, μπορεί να αποδειχθεί ο κοινωνικός επιστήμονας της εποχή μας, εάν τα γεγονότα εξελιχθούν όπως προβλέπει. Η θεωρία του είναι ότι τις επόμενες δεκαετίες, ο αριθμός των μεγάλων δημοκρατιών δυτικού τύπου σε όλη την υδρόγειο θα συνεχίσει να συρρικνώνεται και αυτές που θα απομείνουν θα γίνουν φαντάσματα του εαυτού τους. Στη θέση της δημοκρατίας, λέει ο Ρόζενμπεργκ, οι δεξιές λαϊκιστικές κυβερνήσεις θα προσφέρουν στους ψηφοφόρους απλοϊκές απαντήσεις σε περίπλοκα ερωτήματα. 

Και ο πυρήνας των επιχειρημάτων του συνοψίζεται στο εξής: η δημοκρατία είναι σκληρή δουλειά και απαιτεί πολλά από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτήν. Απαιτεί από τους ανθρώπους να σέβονται αυτούς με διαφορετικές απόψεις από τις δικές τους καθώς και όσους δε μοιάζουν με αυτούς. Ζητά από τους πολίτες να είναι σε θέση να περάσουν από κόσκινο μεγάλο όγκο πληροφοριών και να διαχωρίσουν το καλό από το κακό, το αληθινό από το ψευδές. Απαιτεί στοχασμό, πειθαρχία και λογική. 

Δυστυχώς, η εξέλιξη δεν ευνοεί την εξάσκηση αυτών των ιδιοτήτων όπως απαιτείται από το πλαίσιο της σύγχρονης μαζικής δημοκρατίας. Παραθέτοντας πλήθος ψυχολογικών ερευνών, ευρήματα που μέχρι τώρα έχουν γίνει περισσότερο ή λιγότερο γνωστά, ο Ρόζενμπεργκ υποστηρίζει ότι τα ανθρώπινα όντα δεν σκέφτονται σωστά. Οι προκαταλήψεις διαφόρων ειδών παραμορφώνουν τον εγκέφαλό μας στο πιο θεμελιώδες επίπεδο. Για παράδειγμα, εύκολα προκαλείται ρατσισμός υποσυνείδητα στους λευκούς με την εικόνα ενός μαύρου άνδρα που φοράει κουκούλα. Αποκλείουμε τα στοιχεία όταν δεν ταιριάζουν με τους στόχους μας, ενώ ενστερνιζόμαστε πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τις προκαταλήψεις μας. Μερικές φορές το να ακούμε ότι κάνουμε λάθος μας κάνει να προασπιζόμαστε διπλά τη θέση μας και ούτω καθεξής. 

Ο εγκέφαλός μας, λέει ο Ρόζενμπεργκ, αποδεικνύεται θανάσιμος για τη σύγχρονη δημοκρατία. Οι άνθρωποι απλά δεν είναι φτιαγμένοι για αυτή. 

Οι άνθρωποι λένε εδώ και δύο χιλιετίες, φτάνοντας πίσω μέχρι τον Πλάτωνα, ότι η δημοκρατία είναι μη εφαρμόσιμη. Οι Ιδρυτικοί Πατέρες (σ.μ.: George Washington, John Adams, Thomas Jefferson, James Madison, Alexander Hamilton, James Monroe και Benjamin Franklin) ήταν αρκετά ανήσυχοι που άφησαν μόνο το ήμισυ ενός κλάδου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στα χέρια του λαού. Παρ' όλ' αυτά, για δύο αιώνες η δημοκρατία στην Αμερική προχωρούσε λίγο-πολύ χωρίς να ανατιναχτεί. 

 Γιατί λοιπόν ο Ρόζενμπεργκ, ο οποίος έκανε το όνομά του στη δεκαετία του 1980 με μια μελέτη που, προς ενόχλησή μας, έδειξε ότι πολλοί ψηφοφόροι επιλέγουν υποψηφίους με βάση την εμφάνισή τους, προβλέπει τώρα το τέλος της δημοκρατίας; 

Έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο λόγος της πρόσφατης επιτυχίας των λαϊκιστών της δεξιάς πτέρυγας είναι ότι οι «ελίτ» χάνουν τον έλεγχο των θεσμών που παραδοσιακά έσωσαν τους ανθρώπους από τις πιο αντιδημοκρατικές παρορμήσεις των. Όταν οι άνθρωποι αφήνονται να λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις μόνοι τους, οδηγούνται προς τις απλές λύσεις που οι δεξιοί λαϊκιστές προσφέρουν παγκοσμίως: ένα θανατηφόρο μείγμα ξενοφοβίας, ρατσισμού και αυταρχισμού. 

Οι ελίτ, όπως τις ορίζει ο Ρόζενμπεργκ, είναι οι άνθρωποι που κατέχουν την εξουσία στην κορυφή της οικονομικής, πολιτικής και πνευματικής πυραμίδας που έχουν «το κίνητρο να υποστηρίξουν τη δημοκρατική κουλτούρα και θεσμούς, και τη δύναμη να το κάνουν αποτελεσματικά». Στους ρόλους τους ως γερουσιαστών, δημοσιογράφων, καθηγητών, δικαστών και κυβερνητικών διαχειριστών, για να αναφέρουμε μερικούς, οι ελίτ παραδοσιακά κυριαρχούσαν στον δημόσιο λόγο και στους θεσμούς των ΗΠΑ –και σε αυτόν τον ρόλο βοήθησαν τον πληθυσμό να κατανοήσει τη σημασία των δημοκρατικών αξιών. Σήμερα όμως αυτό αλλάζει. Χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις νέες τεχνολογίες, οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο μπορεί να δημοσιεύσει ένα ιστολόγιο και να τραβήξει την προσοχή για τον σκοπό του –ακόμα κι αν έχει τις ρίζες του σε συνωμοσιολογία και βασίζεται σε ψευδή ισχυρισμό, όπως το ψέμα ότι η Χίλαρι Κλίντον διηύθυνε ένα κύκλωμα εμπορίας ανηλίκων για σεξ, από το υπόγειο μιας πιτσαρίας στην Ουάσιγκτον, το οποίο τελείωσε με πυροβολισμούς. 

Ενώ οι ελίτ στο παρελθόν μπορεί να είχαν καταπνίξει με επιτυχία τις θεωρίες συνωμοσίας και να ξεμπρόστιαζαν τους λαϊκιστές για τις ασυνέπειές τους, σήμερα όλο και λιγότεροι πολίτες παίρνουν τις ελίτ στα σοβαρά. Τώρα που οι άνθρωποι πληροφορούνται τα νέα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι από καθιερωμένες εφημερίδες ή τα τρία παλιά τηλεοπτικά δίκτυα ειδήσεων (ABC, CBS και NBC), οι ψεύτικες ειδήσεις πολλαπλασιάζονται. Εικάζεται ότι 10 εκατομμύρια άνθρωποι είδαν στο Facebook τον ψευδή ισχυρισμό ότι ο Πάπας Φραγκίσκος τάχθηκε υπέρ της εκλογής Τραμπ το 2016. Ζώντας σε μια δική τους φούσκα ειδήσεων, έκανε πολλούς αναμφίβολα να το πιστέψουν. (Αυτή ήταν η είδηση με τις περισσότερες κοινοποιήσεις στο Facebook τους τρεις μήνες πριν από τις εκλογές του 2016, αναφέρουν οι ερευνητές.) 

Η ειρωνεία είναι ότι η αυξημένη δημοκρατία -εισηγμένη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το Διαδίκτυο, όπου οι πληροφορίες ρέουν πιο ελεύθερα από ποτέ- είναι αυτό που έχει δεσμεύσει την πολιτική και μας οδηγεί στον αυταρχισμό. Ο Ρόζενμπεργκ υποστηρίζει ότι οι ελίτ παραδοσιακά εμπόδιζαν την κοινωνία να γίνει μια εντελώς ανεξέλεγκτη δημοκρατία. Η «ολιγαρχική "δημοκρατική" εξουσία» τους ή ο «δημοκρατικός έλεγχος», κρατούσε μέχρι τώρα υπό έλεγχο τις αυταρχικές παρορμήσεις του λαού. 

 Σε σύγκριση με τις σκληρές απαιτήσεις που θέτει η δημοκρατία, η οποία απαιτεί ανοχή σε συμβιβασμό και διαφορετικότητα, ο δεξιός λαϊκισμός μοιάζει με το μαλλί της γριάς. Ενώ η δημοκρατία απαιτεί από εμάς να αποδεχτούμε το γεγονός ότι πρέπει να μοιραζόμαστε τη χώρα μας με ανθρώπους με διαφορετική σκέψη και εμφάνιση από εμάς, ο δεξιός λαϊκισμός προσφέρει μια άμεση έκρηξη γλυκαιμικού δείκτη. Ξεχάστε την πολιτική ορθότητα. Μπορείτε να αισθάνεστε ακριβώς όπως πραγματικά θέλετε για τους ανθρώπους που ανήκουν σε άλλες φυλές. 

Οι δεξιοί λαϊκιστές δεν χρειάζεται να βγάζουν πολύ νόημα. Μπορούν ταυτόχρονα να κατηγορούν τους μετανάστες για την αφαίρεση των θέσεων εργασίας από τους Αμερικανούς, ενώ υποστηρίζουν ότι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι τεμπέληδες που αρμέγουν τα επιδόματα της πρόνοιας. Το μόνο που ενδιαφέρει τους λαϊκιστές οπαδούς είναι ότι τώρα έχουν έναν εχθρό να κατηγορήσουν για τα αισθήματα έχθρας τους. 

Και σε αντίθεση με τη δημοκρατία, που θέτει πολλές απαιτήσεις, οι λαϊκιστές θέτουν μόνο μία. Επιμένουν στο να είναι πιστοί οι άνθρωποι. Η πίστη συνεπάγεται την παράδοση τους στο λαϊκιστικό εθνικιστικό όραμα. Αλλά αυτό προσφέρει απλά λιγότερο βάσανο, παρά πλεονέκτημα. Είναι πιο εύκολο να ορκιστείς πίστη σε έναν αυταρχικό ηγέτη παρά να κάνεις τη σκληρή δουλειά να σκέφτεσαι μόνος σου, όπως απαιτεί η δημοκρατία. 

«Συνολικά, η πλειονότητα των Αμερικανών γενικά δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ή να εκτιμήσει τη δημοκρατική κουλτούρα, τους θεσμούς, τις πρακτικές ή την ιθαγένεια με τον τρόπο που απαιτείται», κατέληξε ο Ρόζενμπεργκ. «Στο βαθμό στον οποίο απαιτείται να το πράξουν, θα ερμηνεύσουν αυτό που τους ζητείται με παραμορφωτικούς και ανεπαρκείς τρόπους. Ως αποτέλεσμα, θα αλληλεπιδρούν και θα επικοινωνούν με τρόπους που υπονομεύουν τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και το νόημα των δημοκρατικών πρακτικών και αξιών». 

Πρέπει να διευκρινίσω ότι οι δυνατοί ψίθυροι στο πλήθος στη Λισαβόνα δεν ήταν απάντηση στην απαισιοδοξία του Ρόζενμπεργκ. Αυτή ήταν άλλωστε μια συνάντηση πολιτικών ψυχολόγων -μια ομάδα που επικεντρώνεται στα ελαττώματα στη σκέψη των ψηφοφόρων και στην παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων. Στο συνέδριο ο Ariel Malka ανέφερε στοιχεία ότι οι συντηρητικοί είναι όλο και πιο ανοιχτοί στον αυταρχισμό. Στατιστικά στοιχεία του Μπράιαν Σάφερ δείχνουν ότι από την εκλογή του Τραμπ οι δάσκαλοι έχουν παρατηρήσει αύξηση του "μπούλιγνκ". Ο Andreas Zick παρατήρησε ότι τα ρατσιστικά εγκλήματα εκτοξεύθηκαν δραματικά στη Γερμανία μετά την άδεια εισόδου σε ένα εκατομμύριο μετανάστες.

Αυτό που ξεσήκωσε το πλήθος ήταν ότι ο Ρόζενμπεργκ πήγε πέρα από την απαισιοδοξία περνώντας στην απόλυτη ηττοπάθεια. Αυτό που ενόχλησε το πλήθος ήταν ότι φαινομενικά ασπάστηκε ένα είδος ευλάβειας για τον ελιτισμό που δεν είναι πλέον της μόδας εντός της ακαδημίας. Όταν αμφισβητήθηκε σε αυτό το μέτωπο, έσπευσε να υποστηρίξει ότι δεν είχε πρόθεση να εξαιρέσει τον εαυτό του από τον ισχυρισμό ότι οι άνθρωποι υποφέρουν από γνωστικούς και συναισθηματικούς περιορισμούς. Παραδέχτηκε ότι η ψυχολογική έρευνα δείχνει τον παραλογισμό οποιουδήποτε, καθηγητών συμπεριλαμβανομένων! Αλλά ήταν ασαφές αν έπεισε τα μέλη του κοινού ότι το εννοούσε πραγματικά. Και προφανώς αυτό το βρήκαν ενοχλητικό. 

Υπήρχαν λιγότερο ενοχλητικές στιγμές στη Λισαβόνα. Το συνέδριο απένειμε βραβείο στον George Marcus, έναν από τους ιδρυτές του κλάδου, ο οποίος έχει αφιερώσει την καριέρα του στην αισιόδοξη θεωρία ότι τα ανθρώπινα όντα από τη φύση τους αναπροσαρμόζουν τις ιδέες τους ώστε να ταιριάζουν με τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν να είναι -ακριβώς όπως απαιτεί η δημοκρατία. 

Αλλά αυτή δεν είναι μια στιγμή για αισιοδοξία, έτσι δεν είναι; Αυτό που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο δείχνει ότι η ακροδεξιά είναι σε παρέλαση. Και όταν πρόκειται για τις ΗΠΑ, το πρόβλημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο από έναν άνθρωπο. Οι φιλελεύθεροι προσεύχονταν για το τέλος της προεδρίας Τραμπ, αλλά αν ο Ρόζενμπεργκ έχει δίκιο, η δημοκρατία θα παραμείνει υπό απειλή ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία. 

 

 

 Μετάφραση από το πρωτότυπο: https://www.politico.com/magazine/story/2019/09/08/shawn-rosenberg-democracy-228045/

Περί πίστεως, υπάρξεως και λοιπών αηδιών...

 

Το κείμενο γράφτηκε έπειτα από έντονο προβληματισμό μου περί υπάρξεως, ή μη, ορίου στην ανθρώπινη ηλιθιότητα, όταν διάβασα μια δημοσίως, "εξυπναδίστικα", διατυπωμένη ερώτηση στο internet μετά των ποικίλων απαντήσεών της: «Γιατί αυτοί που δεν πιστεύουν στο θεό θεωρούν τους εαυτούς τους πιο έξυπνους από αυτούς που πιστεύουν; Έψαξαν και δεν τον βρήκαν, ή τους το είπε κάποιος άλλος;»

Μπαίνει κάποιος σε ένα γραφείο και λέει σε όλους τους εργαζόμενους: «ανοίξτε αυτό εκεί το παράθυρο και ορμήξτε έξω και σας έχω βάλει από κάτω μια τεράστια νεροτσουλήθρα και σας περιμένει η πιο απολαυστική βουτιά της ζωής σας!».

Αυτοί που θα πιστέψουν ότι ισχύει, δηλαδή θα ορμήσουν με κλειστά μάτια έξω από το παράθυρο, δε θεωρείς ότι είναι λίγο πιο αφελείς ή -ας μου επιτραπεί- και ηλίθιοι από αυτούς που θα θελήσουν να έχουν τη γνώση ότι ισχύει πριν το αποδεχτούν; Πως; Παρά δείγματος χάριν ανοίγοντας το παράθυρο και ρίχνοντας μια ματιά να δουν αν υπάρχει όντως νεροτσουλήθρα από κάτω!

Πρόσεξε, άσχετα από το αποτέλεσμα, ο τύπος μπορεί να λέει ψέματα, μπορεί να λέει και αλήθεια. Η νεροτσουλήθρα μπορεί να είναι εκεί, μπορεί και όχι. Και αυτοί μπορούν να πιστέψουν αλλά μπορούν και να αποζητήσουν τη γνώση.

 

Με αυτό το υπεραπλουστευμένο παράδειγμα που διετύπωσα, προσπαθώ να αποτυπώσω το πόσο υπερτερεί η γνώση έναντι της πίστεως. 

«Πίστη» θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το ακριβώς αντίθετο του «γνώση», όπως είναι το άσπρο με το μαύρο, ο χοντρός με το λιγνό, ο ψηλός με τον κοντό και ούτω καθ' εξής.

Ετυμολογικά, «πιστεύω» ή αλλιώς «έχω πίστη», είναι συνώνυμο του «νομίζω». Δηλαδή «αποδέχομαι άκριτα», «θεωρώ αυθαίρετα», κοινώς αυτό που λέμε «με κλειστά τα μάτια». Χωρίς γνώση! Χωρίς παρατήρηση, χωρίς πείραμα, χωρίς δεδομένο, χωρίς απόδειξη, χωρίς μελέτη, μαθηματικά, σκατά, φατά, τίποτα. Χωρίς -με μια λέξη- επιστήμη! Ειρήσθω εν παρόδω ότι «επίσταμαι» (εκ του επί + ίστημι) σημαίνει «γνωρίζω καλώς».

Κατ' επέκταση, «πιστεύω σε κάποια θεότητα» σημαίνει αποδέχομαι την ύπαρξη μιας υπερφυσικής οντότητας χωρίς αποδείξεις.

 

-Πιστεύεις ότι οι νεράιδες υπάρχουν;

-Ναι.

-Γιατί;

-Χωρίς γιατί, αυτό πιστεύω.

 

-Πιστεύεις ότι οι νεράιδες δεν υπάρχουν;

-Ναι.

-Γιατί;

-Χωρίς γιατί, αυτό πιστεύω.

 

Δεν ξέρω για εσένα αλλά εμένα μου φαίνονται και οι δύο ηλίθιοι. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να γνωρίζει. Εφησυχάζονται με το να πιστεύουν…

 Αρχίζει σιγά-σιγά, νομίζω, να ξεκαθαρίζεται ότι αυτός ο οποίος πιστεύει είναι a priori ηλίθιος. Προτού καν δηλαδή συγκριθεί με κάποιον άλλο. Πόσο μάλλον αν συγκριθεί με κάποιον που συνειδητά απορρίπτει την πίστη υπέρ της γνώσεως -ανεξαρτήτως του τι πιστεύει αυτός ο οποίος πιστεύει. Αυτοί που πιστεύουν ότι υπάρχει θεός δεν είναι λιγότερο ηλίθιοι από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει. Προφανώς ο ένας από τους δύο θα πέσει μέσα διότι είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει. Η ηλιθιότητά τους όμως δεν έγκειται στην ύπαρξη ή μη, αλλά στο ότι αρκούνται στο να πιστεύουν. Είναι λοιπόν το ίδιο ηλίθιοι αναμεταξύ των, και σίγουρα λιγότερο έξυπνοι από αυτούς που δεν πιστεύουν.

 Εδώ να κάνω μια παρένθεση για να αναφερθώ στις «αποδείξεις». Εννοείται πως το να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχει θεός, γιατί «έχει τις δικιές του αποδείξεις ότι υπάρχει», είναι κάτι που δεν υφίσταται ως έννοια. Το ότι πχ εγώ είδα ένα όραμα ότι ήρθε ο θεός και μου μίλησε στον ύπνο μου, ή το ότι σώθηκα από μια κατάσταση που θεωρητικά δε γινόταν να σωθώ, οπότε «πείστηκα» για την ύπαρξή του θεού, δε σημαίνει ότι αποδείχτηκε κάτι. Ακούγεται συχνά βέβαια κάτι τέτοιο, απλά και μόνο γιατί ο κόσμος μπερδεύεται ως προς το τι σημαίνει απόδειξη. Απόδειξη δεν είναι κάτι που βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες ή εκτιμήσεις. Άλλωστε, αν είχε κάποιος αποδείξεις, τότε θα είχαμε φύγει από το «πιστεύω γιατί έχω προσωπικές εμπειρίες» και θα είχαμε πάει στο «γνωρίζω γιατί έχω τις αποδείξεις», θα τις παρουσίαζε και στους υπόλοιπους και θα γνωρίζαμε πλέον όλοι. Όπως, παρά δείγματος χάριν, γνωρίζουμε όλοι ότι το πυθαγόρειο θεώρημα ισχύει, από τη μέρα που ο Πυθαγόρας το απέδειξε. Και όσοι δεν το γνωρίζετε, να επαναλάβετε το γυμνάσιο γιατί δε δικαιολογείστε, το έχετε διδαχτεί.

 Ας δούμε ένα παράδειγμα. Εγώ βλέπω στον ύπνο μου ή και στον ξύπνιο μου ακόμα (για να κάνω την προσωπική εμπειρία πιο έντονη από την πλευρά αυτού που τη βιώνει) "άγγελο Κυρίου" να μου λέει ότι έρχεται μετεωρίτης τέτοιου μεγέθους και με τέτοια ταχύτητα που θα χτυπήσει τη Γη και θα την καταστρέψει. Οπότε τώρα, που είχα αυτήν την προσωπική εμπειρία μπορώ να πιστεύω ότι θα αφανιστούμε, σωστά;

Ναι, πολύ σωστά. Πιστεύω. ΔΕ γνωρίζω. Κανείς δε μπορεί να αποδείξει ότι επειδή το είδα στον ύπνο μου ισχύει. Αν το είδα στον ξύπνιο μου, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν είμαι τρελός ή έχω παραισθήσεις… Αποτελεί λοιπόν απόδειξη; Σίγουρα όχι. Τι θα αποτελούσε απόδειξη τότε; Στην εποχή που ζούμε θα τον εντόπιζαν διάφορες υπηρεσίες ανά τον κόσμο και ενδεχομένως αρκετοί ιδιώτες με ενδιαφέρον για την αστρονομία και ιδιόκτητα τηλεσκόπια. Επιστήμονες θα τον παρατηρούσαν από σύγχρονα γιγαντιαία τηλεσκόπια και σε συνδιασμό με υπερσύγχρονους υπολογιστές στην αιχμή της τεχνολογίας, θα υπολόγιζαν μάζα, όγκο, τροχιά, ταχύτητα, πιθανές συγκρούσεις με άλλα σώματα που θα τον εξέτρεπαν από την πορεία του, θα συνυπολόγιζαν τη θέση και την κίνηση τη γης και αφού διασταύρωναν τα αποτελέσματα ξανά και ξανά, σε όλες τις μεριές του πλανήτη για έξτρα σιγουριά, θα είχαν κάτι που μπορούμε να αποδεχτούμε ως απόδειξη ότι ο εν λόγω μετεωρίτης: 1)υπάρχει, 2)πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη, 3)έχει γινόμενο μάζας επί ταχύτητα (ενέργεια δηλαδή) αρκετή ώστε να καταστρέψει τον πλανήτη μας ή τουλάχιστον τη ζωή πάνω του, 4)δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι με την υπάρχουσα τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει ως είδος ώστε να αποτρέψουμε τη σύγκρουση και 5)δεν προλαβαίνουμε να στείλουμε έστω λίγους ανθρώπους εκτός πλανήτη με αρκετά εφόδια μήπως συνεχιστεί το είδος. Σε αυτήν την περίπτωση θα είχαμε δίκιο να πιστεύουμε ότι το είδος θα αφανιστεί; Όχι βέβαια, πλέον θα το γνω-ρί-ζα-με, δε θα το πιστεύαμε. Θα το γνωρίζαμε, με απόδειξη, η οποία μάλιστα θα συνοδευόταν και από κάποιο περιθώριο λάθους γιατί θα το είχαν υπολογίσει επιστήμονες. Όχι παπάδες.

 

Και τώρα για να απαντήσω και σε αυτό που ακούω να ρωτάτε: αν απορρίψουμε την πίστη, καθ' ότι είμαστε νοήμονα όντα που αποζητούν τη γνώση, τι θα γίνει φίλος τώρα που δε γνωρίζουμε αν υπάρχει θεός;

 Θα μπορούσα να συνοψίσω την απάντηση στη γνωστή έκφραση του φιλοσόφου Bertrand Russell (1872-1970): «το βάρος της απόδειξης βαρύνει αυτόν που κάνει τον ισχυρισμό».

Κοινώς, λες ότι υπάρχει; Απόδειξέ το!

Δεν μπορείς; Άρα είναι πολύ απλό. Ο ισχυρισμός σου καταρρέει, θεός δεν υπάρχει, και δε θα υπάρξει ποτέ, μέχρι να αποδειχτεί ότι υπάρχει. Όπως δεν υπήρχε τροχός για πολλούς ανθρώπους μέχρι να υπάρξει. Κάποιος τροχός μπορεί να είχε υπάρξει ακόμη και από τύχη στο σύμπαν, αλλά εφ' όσον ο άνθρωπος δεν ήξερε τι είναι, δεν τον είχε επινοήσει, δεν ήξερε να τον κατασκευάσει, για τον άνθρωπο δεν υπήρχε. Να το χοντρύνω λίγο ακόμη; Όπως δεν υπήρχε internet μέχρι να υπάρξει! Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι υπήρχε internet πριν υπάρξει;  Όχι βέβαια, φυσικά και δεν υπήρχε. Μπορεί, το πολύ-πολύ, να υπήρχε η ιδέα του internet αλλά και αυτή δεν υπήρχε από πάντα. Κάποια στιγμή, κάποιος, το σκέφτηκε για πρώτη φορά. Το internet δεν υπήρχε ούτε έστω ως ιδέα, πριν υπάρξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος που τη σκέφτηκε και αφήστε στην άκρη τον Πλάτωνα και τις ιδέες του περί ιδεών. Αυτά είναι φιλοσοφικές τοποθετήσεις και δεν πρέπει να συγχέονται με την επιστήμη. Παρεμπιπτόντως το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το θεό. Δεν υπάρχει εφ' όσον δεν έχει αποδειχθεί ή δεν έχει ανακαλυφθεί ή ακόμη-ακόμη, δεν έχει εφευρεθεί.

 Ίσως το "εφευρεθεί" να ξενίζει ως λέξη, αλλά ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι ο άνθρωπος ίσως κάποτε να κυριέψει το σύμπαν; Να κυριέψει το χώρο, το χρόνο και όλες τις δυνάμεις που ασκούνται εκεί, να δημιουργεί και να καταστρέφει σύμπαντα με το έτσι θέλω ανά πάσα στιγμή και να ελέγχει τα πάντα, καθιστώντας ουσιαστικά τον εαυτό του θεό; Να εφεύρει δηλαδή το θεό στο πρόσωπό του. Πάντως η ιδέα του θρησκευτικού θεού, σίγουρα υπάρχει, την έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, όταν ξεκίνησε η «αιτία του κακού»...

 Εδώ, αξίζει να σημειωθούν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του Richard Dawkins, που εξετάζει την θρησκεία με επιστημονική ματιά και επιτίθεται κυρίως στην καρδιά, τον πυρήνα, τη βάση όλων των εξ' αποκαλύψεως θρησκειών: την πίστη. Ο τίτλος αυτού: "Root of all evil?"

 Το δεύτερο είναι η περίφημη τσαγιέρα του Russel, του κυρίου που ανέφερα λίγο πιο πάνω:

«Αν έλεγα ότι μεταξύ Γης και Άρη υπάρχει μία πορσελάνινη τσαγιέρα σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο, κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό μου, αρκεί να προσέθετα ότι η τσαγιέρα είναι τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαν να την ανιχνεύσουν ούτε τα πιο ισχυρά τηλεσκόπιά μας.

Όμως, αν στη συνέχεια έλεγα ότι, αφού ο ισχυρισμός μου δεν μπορεί να διαψευστεί, θα ήταν ασυγχώρητη απρέπεια να τον αμφισβητούμε με την λογική μας, τότε οι περισσότεροι δικαίως θα θεωρούσαν ότι έλεγα ανοησίες.

Αν όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας επουράνιας τσαγιέρας αναφερόταν σε πανάρχαια βιβλία, και διδασκόταν ως ιερή αλήθεια κάθε Κυριακή, και ενσταλαζόταν στα μυαλά μικρών παιδιών σε όλα τα σχολεία, τότε ακόμα και ο παραμικρός δισταγμός, θα ήταν τέτοιο δείγμα εκκεντρικότητας, που σε φωτισμένους καιρούς θα απέφερε στον αμφισβητία το επίζηλο προνόμιο της ψυχιατρικής φροντίδος, ενώ σε πιο πρώιμη περίοδο την Ιερά Εξέταση.»

 

 

Πέρα από όλα αυτά όμως, και για να κλείσουμε λίγο πιο εύθυμα, δεν έχω καταλάβει τι παίζει με τους ηλίθιους. Έκανες τις επιλογές σου και αυτές σε καθιστούν έξυπνο ή λιγότερο έξυπνο ή και ηλίθιο ακόμη. Και λοιπόν; Γιατί δεν μπορείς να το αποδεχτείς; Γιατί τόσος κομπλεξισμός; Πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος από εσένα. Ισχύει ανά πάσα στιγμή για όλους μας! Εκτός από έναν και μόνο άνθρωπο σε όλο το σύμπαν…

 

(fun fact: οι άνθρωποι ανά τον πλανήτη που δεν έχουν λάβει επίπεδο μόρφωσης αρκετό ώστε να διδαχτούν το πυθαγόρειο θεώρημα, συνήθως δεν ξεπερνούν τα 30 έτη ζωής! Όσο κι αν πιστεύουν σε θεούς. Η επιστήμη σίγουρα σώζει ζωές λοιπόν, ο θεός…..αναμένεται να αποδειχτεί. Και -μεταξύ μας- δεν είμαι πολύ σίγουρος για το τελευταίο.)

 

Το internet των λίγων και δυνατών

Ακολουθεί δελτίο τύπου του "The pirate bay" μεταφρασμένο στην ελληνική:

ΙΝΤΕΡΝΕΤ, 18η Ιανουαρίου 2012

Πάνω από ένα αιώνα πριν, ο Τόμας Έντισον κατοχύρωσε την πατέντα για μια συσκευή που θα "έκανε για το μάτι ό,τι το φωνόγραφο κάνει για το αυτί". Την ονόμασε Κινητοσκόπιο. Ήταν όχι απλώς ανάμεσα στους πρώτους που κατέγραψαν βίντεο, αλλά επίσης το πρώτο άτομο που απέκτησε δικαιώματα για κινηματογραφική ταινία.

Εξ' αιτίας των πατεντών του Έντισον για τις κινηματογραφικές ταινίες, κατέστει σχεδόν αδύνατον οικονομικά να δημιουργήσεις μια κινηματογραφική ταινία στην ανατολική ακτή της βορείου Αμερικής. Έτσι, τα στούντιο ταινιών μετακόμισαν στην Καλιφόρνια και ίδρυσαν αυτό που σήμερα αποκαλούμε Χόλυγουντ. Ο λόγος ήταν κυρίως ότι εκεί δεν υπήρχαν κατοχυρωμένες πατέντες. Δεν ετίθετο επίσης λόγος περί πνευματικών δικαιωμάτων, οπότε τα στούντιο μπορούσαν να αντιγράψουν παλιές ιστορίες και να φτιάξουν ταινίες από αυτές -όπως η Φαντασία, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έκανε ποτέ η Disney's.

Οπότε, η ουσιαστική βάση αυτής της βιομηχανίας, η οποία σήμερα ουρλιάζει για την απώλεια ελέγχου πάνω στα άυλα δικαιώματα, είναι ότι παρέκαμψαν τα άυλα δικαιώματα. Αντέγραψαν (ή για να το θέσουμε με τη δική τους ορολογία: "έκλεψαν") τη δημιουργική δουλειά άλλων ανθρώπων, χωρίς να πληρώσουν για αυτό. Το έκαναν με σκοπό να δημιουργήσουν τεράστιο κέρδος. Σήμερα, απολαμβάνουν πλήρους επιτυχίας και, τα περισσότερα από τα στούντιο αυτά, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα του Fortune, αυτή με τις 500 πιο πλούσιες εταιρείες στον κόσμο.

Ο λόγος που μονίμως διαμαρτύρονται για "πειρατές" σήμερα είναι απλός. Κάναμε ό,τι έκαναν εκείνοι. Παρακάμψαμε τους κανόνες που εκείνοι δημιούργησαν και δημιουργήσαμε τους δικούς μας. Συνεθλίψαμε το μονοπώλιό τους δίνοντας στον κόσμο κάτι πιο αποτελεσματικό. Επιτρέπουμε στον κόσμο να έχει άμεση επικοινωνία ο ένας με τον άλλον, παρακάμπτοντας τον επικερδή μεσάζοντα, ο οποίος σε κάποιες περιπτώσεις παίρνει πάνω από το 107% των κερδών (ναι, πληρώνεις για να εργαστείς γι' αυτούς). Όλα γίνονται επειδή ουσιαστικά είμαστε ο ανταγωνισμός. Αποδείξαμε ότι η ύπαρξή τους στην τρέχουσα μορφή δεν είναι πλέον απαραίτητη. Είμαστε απλά καλύτεροι απ' ό,τι εκείνοι.

Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι δικοί μας κανόνες είναι πολύ παρόμοιοι με τις ιδρυτικά ιδεώδη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Παλεύουμε για την ελευθερία του λόγου. Βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ως ίσους. Πιστεύουμε ότι το κοινό, όχι η ελίτ, πρέπει να κυβερνά το έθνος. Πιστεύουμε ότι οι νόμοι θα έπρεπε να δημιουργούνται για να υπηρετούν το κοινό, όχι τις πλούσιες επιχειρήσεις.

Το The Pirate Bay είναι πραγματικά μια διεθνής κοινότητα. Η ομάδα απλώνεται σε όλη την υφήλιο -αλλά έχουμε μείνει εκτός ΗΠΑ. Έχουμε Σουηδικές ρίζες και ένας Σουηδός φίλος είπε το εξής:

Η λέξη SOPA σημαίνει "σκουπίδια" στα Σουηδικά. Η λέξη PIPA σημαίνει "σωλήνας" στα Σουηδικά. Αυτό δεν είναι σύμπτωση φυσικά. Θέλουν να μετατρέψουν το internet σε ένα σωλήνα μονής κατεύθυνσης, με αυτούς στην κορυφή του, να φτυαρίζουν διαμέσου αυτού σκουπίδια, σε εμάς, τους -από κάτω- υπάκουους καταναλωτές. Η κοινή γνώμη σε αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρη. Ρωτήστε στο δρόμο οποιονδήποτε και θα δείτε ότι κανένας δε θέλει να τον ταΐζουν σκουπίδια. Γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει ο Αμερικανικός λαός να ταΐζεται σκουπίδια είναι πέραν της φαντασίας μας, αλλά ελπίζουμε ότι θα τους σταματήσετε, πριν να καταποντιστούμε όλοι μας.

Ο SOPA δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει το TPB. Στη χειρότερη περίπτωση θα αλλάξουμε top level domain από το τρέχον .org σε ένα από τα εκατοντάδες άλλα ονόματα που επίσης χρησιμοποιούμε ήδη. Σε χώρες όπου το TPB είναι μπλοκαρισμένο, Κίνα και Σαουδική Αραβία έρχονται κατευθείαν στο μυαλό, μπλόκαραν εκατοντάδες από τα domain names μας. Τελικά δούλεψε όλο αυτό; Επί της ουσίας όχι. Για να διορθώσει κανείς το "πρόβλημα της πειρατείας", θα πρέπει να φτάσει στην πηγή του προβλήματος. Η βιομηχανία της διασκέδασης λέει ότι δημιουργεί "πολιτισμό" αλλά αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι πράγματα όπως το να πουλάει υπερτιμημένες βελούδινες κούκλες και το να κάνει ενδεκάχρονα κοριτσάκια να παθαίνουν ανορεξία. Είτε με το να εργάζονται στα εργοστάσια, που φτιάχνονται αυτές οι κούκλες, ουσιαστικά χωρίς μισθό, ή με το να παρακολουθούν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές που τις κάνουν να νομίζουν ότι είναι χοντρές.

Στο σπουδαίο ηλεκτρονικό παιχνίδι "Civilization", του Sid Meier, μπορείς να χτίσεις Θαύματα του Κόσμου. Ένα από τα πιο ισχυρά είναι το Χόλυγουντ. Με αυτό ελέγχεις όλο τον πολιτισμό και τα μίντια του κόσμου. Ο Rupert Murdoch ήταν ευτυχισμένος με το MySpace (σ.μ.: πρόδρομος του facebook) και δεν είχε κανένα πρόβλημα με την πειρατεία, μέχρι που απέτυχε. Τώρα διαμαρτύρεται ότι η Google είναι η μεγαλύτερη πηγή πειρατείας στον κόσμο -γιατί ζηλεύει. Θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο που ασκεί στο μυαλό των ανθρώπων ενώ ξεκάθαρα θα έχεις πολύ πιο ειλικρινή ματιά των πραγμάτων στη wikipedia και στη Google απ' ό,τι στο Fox News (σ.μ.: συντηρητικό κανάλι ειδήσεων στην καλωδιακή τηλεόραση της Αμερικής με ιδρυτή τον Rupert Murdoch).

Κάποια γεγονότα (χρονιές, ημερομηνίες) είναι πιθανόν λάθος σε αυτό το δελτίο τύπου. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες όταν η Wikipedia έχει κάνει black out. Εξαιτίας της πίεσης από τους αποτυγχάνοντες ανταγωνιστές μας. Λυπούμεθα για αυτό.

THE PIRATE BAY, (K)2012

      Εδώ και χρόνια ήθελα να αναδημοσιεύσω μετεφρασμένο στην ελληνική αυτό το δελτίο τύπου που είχε εκδώσει η ιστοσελίδα The Pirate Bay, με σκοπό τη σαφή αντίθεση των συντελεστών του στην τότε επικείμενη ψήφιση των SOPA & PIPA.

      Όσοι τους γνωρίζουν ίσως απορήσουν γιατί επιλέγω να ασχοληθώ αφού ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Αφ' ενός ούτε το παρελθόν στο οποίο ανήκουν είναι τόσο μακρινό, καταψηφίστηκαν αμφότεροι πριν από λίγα χρόνια, αφ' ετέρου είναι δυστυχώς βέβαιο ότι, ασχέτως του αν εκείνοι απέτυχαν, στη θέση τους είτε ήδη υπάρχουν είτε σύντομα θα επιχειρήσουν να έρθουν νέοι, πολύ χειρότεροι (βλ. ACTA).

      Για όσους δεν τους γνωρίζουν, SOPA και PIPA είναι δύο νομοσχέδια που απέτυχαν να περάσουν στις ΗΠΑ πριν από λίγα χρόνια και σκοπό είχαν να μεταφέρουν τον έλεγχο του πιο ελεύθερου μέσου έκφρασης και επικοινωνίας, από το ευρύ κοινό στα χέρια των λίγων και δυνατών. Ποιο μέσο θα ρωτήσετε; Μα το internet φυσικά! Πρόκειται για το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρωπίνου είδους έως τώρα που ίσως ούτε η επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης και τα ταξίδια στον Άρη που αναμένονται στα τέλη της επόμενης δεκαετίας θα μπορούσαν να το εκθρονίσουν από την κορυφή. Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι ότι το internet, από τη μέρα που γεννήθηκε, εξελίσσεται καθημερινά και διαρκώς. Μάλιστα, όσον αφορά στις μελλοντικές του δυνατότητες, ακόμη βρίσκεται απλώς σε βρεφική κατάσταση! Ένας άλλος σημαντικός λόγος για την επιτυχία του και την απεριόριστη δύναμη που προσφέρει στον απλό καθημερινό άνθρωπο, είναι ότι η χρήση του αυτή καθεαυτή είναι δωρεάν. Ή σχεδόν δωρεάν έστω… Ο πιο σημαντικός λόγος όμως της επιτυχίας του είναι ακριβώς αυτό: ότι είναι ελεύθερο! Εκεί ακριβώς χτυπούσαν οι δυο αυτοί νόμοι και μάλιστα υπό την τερατώδη προκάλυψη της μάχης κατά της πειρατείας.

      Το The Pirate Bay (TPB στο εξής) δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιστοσελίδα -site αγγλιστί- από όπου ο χρήστης μπορεί να μεταφορτώσει, να κατεβάσει κατά το κοινώς λεγόμενο, αρχεία διαφόρων τύπων. Δηλαδή για να γίνει αντιληπτό από όλους, δια μέσου του TPB ή και άλλων αντίστοιχων sites, μπορεί να πάρει ο καθένας αρχεία από το internet, να τα αποθηκεύσει στον υπολογιστή του και να τα αναπαράγει. Τι είδους αρχεία; Ως επί το πλείστον οπτικοακουστικό υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα: μουσική, βιντεοκλίπ, κινηματογραφικές ταινίες, ηλεκτρονικά παιχνίδια και προγράμματα, φωτογραφίες κά.

      Αρχής γενομένης το Δεκέμβριο 2011 έλαβαν χώρα μια σειρά από γεγονότα, διαμαρτυρίες, πορείες, μποϋκοτάζ κά, τα οποία κορυφώθηκαν στις 18 Ιανουαρίου 2012 με αποτέλεσμα δυο μέρες μετά, στις 20 Ιανουαρίου 2012, τα νομοσχέδια να αποσυρθούν. Πιο συγκεκριμένα στις 18 Ιανουαρίου 2012 έλαβε χώρα ποικιλία συντονισμένων διαμαρτυριών ενάντια στους δύο, προτεινόμενους στο κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, νόμους. Του SOPA(Stop Online Piracy Act), ελληνιστί: Δράση για το Σταμάτημα της Πειρατείας στο Διαδίκτυο και του PIPA(Protect Intellectual Property Act), ελληνιστί: "Δράση για την Προστασία της Πνευματικής Ιδιοκτησίας". Μικρότερης έκτασης κίνημα είχε ξεκινήσει από τα τέλη του 2011. Βασιζόταν στο γεγονός ότι τα νομοσχέδια, που σκοπό είχαν να παρέχουν πιο ισχυρά μέτρα για τις παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων (επίσης γνωστές με τον όρο πειρατεία) που συνέβαιναν εκτός ΗΠΑ, περιλάμβαναν μέτρα που δυνητικά μπορούσαν να καταπατήσουν την online ελευθερία του λόγου, τους ιστότοπους και τις ιντερνετικές κοινότητες. Οι διαδηλωτές επίσης υποστήριζαν ότι δεν υπήρχαν επαρκείς διασφαλίσεις για την προστασία ιστοτόπων που βασίζονται σε περιεχόμενο που δημιουργείται από τους ίδιους τους χρήστες, όπως προσωπικά ιστολόγια (blogs) κλπ.

      Το κίνημα πήρε μορφή επίσημης διαμαρτυρίας όταν κάποιοι ιστότοποι, συμπεριλαμβανομένου του Reddit (το μεγαλύτερο forum στο διαδίκτυο για συζητήσεις επί παντός επιστητού) και το αγγλικό παράρτημα της Wikipedia αποφάσισαν να αποκλείσουν προσωρινά την πρόσβαση στο περιεχόμενό τους και, αντί αυτού, να ανακατευθύνονται οι χρήστες σε ένα μήνυμα αντιτιθέμενου στα προτεινόμενα νομοσχέδια. Σύντομα και άλλοι, όπως η Google, η Mozilla και το Flickr ανέλαβαν δράση ενάντια στα νομοσχέδια. Κάποιοι με το να κλείσουν τελείως τις υπηρεσίες τους και άλλοι με το να προσφέρουν πολύ περιορισμένο περιεχόμενο. Σύμφωνά με το συντονιστή της διαμαρτυρίας "Fight for the Future" (παλέψτε για το μέλλον), περισσότεροι από 115.000 ιστότοποι έλαβαν μέρος στην ιντερνετική διαμαρτυρία.

 

Κάποιοι ίσως θυμούνται την ιστοσελίδα της Google, όταν είχε καλύψει το λογότυπό της με το χρώμα του φασισμού ως ένδειξη διαμαρτυρίας στα νομοσχέδια SOPA & PIPA.

 

 

      Παράλληλα με τις online διαμαρτυρίες, έλαβαν χώρα ταυτόχρονες φυσικές διαμαρτυρίες σε διάφορες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένου της Νέας Υόρκης, του Σαν Φραντσίσκο και του Σιάτλ, ενώ κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2011, έγινε ένα μαζικό μποϋκοτάζ στην GoDaddy, τότε τασσόμενη υπέρ των νομοσχεδίων. Τον Ιανουάριο, και ενώ αρχικός σκοπός ήταν η διαμαρτυρία να συμπέσει με την πρώτη ακρόαση για τον SOPA, υπήρξε δημοσιότητα και δράσεις. Ο λευκός οίκος εξέδωσε ανακοινωθέν ότι: "δε θα υποστηρίξουμε νομοθεσία που μειώνει την ελευθερία της έκφρασης, αυξάνει το ρίσκο στην ψηφιακή ασφάλεια ή υπονομεύει το δυναμικό, καινοτόμο, παγκόσμιο διαδίκτυο". Κατά τη διάρκεια μίας μόνο ημέρας, της 18ης Δεκεμβρίου, περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι αναζήτησαν στη Wikipedia ηλεκτρονικές πληροφορίες για τον πολιτικό τους αντιπρόσωπο, 3 εκατομμύρια άνθρωποι έστειλαν με ηλεκτρονική αλληλογραφία στο Κογκρέσο την αντίθεσή τους ως προς τα νομοσχέδια, περισσότερα από ένα εκατομμύρια μηνύματα εστάλησαν στο Κογκρέσο μέσω του Electronic Frontier Foundation, τεσσερισήμισι εκατομμύρια ηλεκτρονικές υπογραφές μαζεύτηκαν μέσω πρωτοβουλίας της Google, σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια δημοσιεύσεις σχετικά με τον SOPA καταγράφηκαν στο Twitter, και περισσότεροι από δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τους νομοθέτες (εκ των οποίων πάνω από δέκα εκατομμύρια ήταν ψηφοφόροι των) για να διαμαρτυρηθούν για τα νομοσχέδια.

      Μετά τη διαμαρτυρία του Ιανουαρίου, πολλοί πολιτικοί που είχαν προηγουμένως υποστηρίξει τα νομοσχέδια, εξέφρασαν ανησυχίες για το περιεχόμενό τους ενώ άλλοι απέσυραν εντελώς την υποστήριξή τους. Και η ιστορία πήρε το δρόμο της…

      Οι SOPA & PIPA, αν είχαν επιβιώσει, θα άλλαζαν τη μορφή του internet όπως το ξέραμε έως τότε -και ευτυχώς παραμένει έως και σήμερα. Στην ουσία θα κατέληγε σε μια θλιβερή πλατφόρμα αγοραπωλησίας αγαθών και πνευματικών δικαιωμάτων, όπου σχεδόν θα απαγορευόταν το προσωπικά δημιουργημένο υλικό από τον καθένα μας (όπως πχ. το κείμενο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή). Θα υπήρχαν μόνο κατασκευασμένα προϊόντα και υπηρεσίες, μια κλειστή πλατφόρμα όπου εταιρίες κολοσσοί, χόλυγουντ, δισκογραφικές κλπ, θα μπορούσαν να εμπορεύονται τα προϊόντα τους με το κοινό. Σε κάποιο βαθμό φυσικά τέτοιες πλατφόρμες υπάρχουν στις μέρες μας, αλλά ευτυχώς δεν μονοπωλούν το inernet.

Αρχαιοελληνικά ρητά στα απανταχού πανεπιστήμια.... #NOT

Σε αυτό το άρθρο, θα είμαι άμεσος, απλός, δωρικός, λιτός... χομπίστας.

Το 428π.Κ.Π. άνοιξε η Ακαδημία του Πλάτωνος, η οποία θεωρείται από πολλούς το πρώτο στην ιστορία καταγεγραμμένο πανεπιστήμιο. Από τότε πέρασαν χοντρά-ψιλά δυόμιση χιλιάδες χρόνια…

Ας δούμε λοιπόν σήμερα μερικές φωτογραφίες με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι είσοδοι διαφόρων πανεπιστημίων ανά τον κόσμο αλλά και τις επιγραφές που τις κοσμούν. Όπως θα προσέξετε είναι από διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο. Επίσης όλες οι επιγραφές είναι αρχαιοελληνικά ρητά. Όλες εκτός από μια...

Από ελληνικά πανεπιστήμια, έχω διαλέξει μόνο μια φωτογραφία και μάλιστα την έχω βάλει και στη θέση που της αρμόζει. Εκεί δηλαδή που οδηγούμαστε, λόγω ιδιοσυγκρασίας, ως φυλή. Ή μήπως να έλεγα "σαν" που είναι και πολύ τση μοδός τελευταία…

Πανεπιστήμιο Μασαχουσέτης Η.Π.Α. (Boston)

 

Πανεπιστήμιο Εδιμβούργου

 

  

Πανεπιστήμιο Ισπανίας (Salamanca)

 

Πανεπιστήμιο Μάλτας

 

Πανεπιστήμιο Μεγάλης Βρετανίας (Bath)

 

Πανεπιστήμιο Μεγάλης Βρετανίας (Cambridge)

 

Πανεπιστήμιο Κονέκτικατ Η.Π.Α. (Yale)

Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας Η.Π.Α. (Berkley)

 

Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 

 

Και για όσους δυσκολεύονται να διαβάσουν την "αρχαιοελληνική επιγραφή" κάτω από τον τίτλο του δικού μας πανεπιστημίου, λέει:

"ΠΑΟ ΠΡΕΖΑ ΧΑΣΙΣ ΑΛΚΟΟΛ Κ' ΤΕΖΑ…Θ13"

Τα "10άρια"

(Το κείμενο αυτό γράφτηκε την 01/03/2016. Από τότε μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά στα 10άρια. Όταν γράφτηκε όμως, ό,τι περιγράφω ίσχυε στο ακέραιο! Το γιατί δημοσιεύτηκε στο blog Ιούλιο του 2019 εξηγείται στο τέλος...)

Πριν κανα μήνα, έβαλα windows 10 και πήγα για ύπνο. Την επόμενη μέρα στις 9 άρχισα να χρησιμοποιώ το pc μου. Στις 12 το μεσημέρι είχα ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες επιστροφής σε windows 7. Ιδού η άποψή μου:

άσχημα σχέδια (πχ. άθλιο calculator, τραγικό pop-up στο tray time, γελοίο υποκατάστατο του aero, μισά είναι dekstop optimized, μισά touch optimized)

μπερδεμένα μενού (πχ. control panel με settings, ΞΑΝΑ μισά είναι λογικής dekstop, μισά λογικής touch)

ρυθμίσεις που μάλλον δεν έχουν καμία σημασία στα desktop και αντίστοιχα άλλες δε θα έχουν καμία σημασία σε portable touch συσκευές φαντάζομαι (πχ. Settings-->Privacy-->Background Apps, δηλαδή εδώ αν κλείσω το skype και χαζεύω στον firefox δε θα μου έρχονται οι βιντεοκλήσεις από το skype; Δε νομίζω!)

Μπλε οθόνη με το καλημέρα σε pc που δούλευε 4 χρόνια απροβλημάτιστα με 7άρια (VIDEO_SCHEDULER_INTERNAL_ERROR και το ακόμη χειρότερο με λίγο ψάξιμο στο internet είναι μάλλον gpu driver related. Δηλαδή αντί να παίζουν ακόμη πιο αυτόματα τα 10άρια βρίσκοντας μόνα τους drivers για τα περιφερειακά και ό,τι άλλο χρειάζεται, τα σπάνε ακόμη περισσότερο στο χρήστη και του ζητάνε πιο πολλή ενασχόληση απ' ό,τι τα 7άρια. Κατά τα άλλα το λειτουργικό είναι πιο έξυπνο γιατί έχει την Cortana. A, ξέχασα, δεν μπορεί να με βοηθήσει γιατί δεν παίζει στο δικό μου region.)

Άθλιο BSOD gui, σχεδόν χωρίς πληροφορία

τραγικά resource intensive (πχ. το system and compressed memory τρελαίνει τη cpu για να μου εξασφαλίσει τι; μισό γίγα RAM? Τρομερή αποτυχία και σκέψου μόνο πόσες ώρες θα το γράφανε οι "100" προγραμματιστές)

ΑΡΓΆ. Με όλη την έννοια της λέξης. Και μιλάμε στο ίδιο pc με τις ίδιες εφαρμογές. (Όχι όπως κάτι 16άχρονα που βάζουν custom roms στα κινητά και τους φαίνεται ότι πετάνε γιατί απλά είναι πλέον άδεια σε factory default κατάσταση). Τρέχουν πιο αργά, μπουτάρουν πιο αργά, φορτώνουν τις εφαρμογές πιο αργά και γενικά είναι ΑΡΓΆ)

Για κάποιο λόγο το ποντίκι, με τις ίδιες ρυθμίσεις σε dpi, έπαιζε πιο αργά. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ίσως ήταν η ιδέα μου αλλά μόλις ξαναπήγα στα 7 σιγουρεύτηκα.

Για κάποιο λόγο το WoL (Wake over LAN) δεν έπαιζε με καμία δύναμη.


ΣΤΑΡΧΙΔΙΣΜΟΣ microsoft (μια κατηγορία μόνο του):
Δέχτηκα πουθενά να μου εγκατασταθεί το one-cloud στην εγκατάσταση του λειτουργικού;
Τότε γιατί στον πούτσο είναι εγκατεστημένο, τρέχει, το βλέπω στο task bar, και μου τρώει και πόρους όλη την ώρα καθώς υπάρχει και στο startup? Είναι απαραίτητο κομμάτι του λειτουργικού; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! Το ξήλωσα και όλα δουλεύουν!(όσο δούλευαν και πριν τέλοσπάντων...) Είναι εφαρμογή; ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΝΑΙ. Τότε γιατί δεν προθυμοποιείται να μου δώσει δωρεάν και άλλες εφαρμογές της η microsoft, όπως το OFFICE ας πούμε;...

αλλαγή πασίγνωστων συντομεύσεων (πχ. WINKEY+E, για όνομα του θεού δηλαδή, έχουμε 2016 βρε παιδιά, γιατί να πρέπει να κάτσω να ψάξω πως θα την επαναφέρω να κάνει αυτό που έκανε παλιά;)

αλλαγή βασικών συμπεριφορών (πχ. η αλλαγή γλώσσας έγινε universal, αλλάζεις σε ελληνικά με το focus στον firefox, γράφει ελληνικά παντού)

solo ΣΤΑΡΧΙΔΙΣΜΟΣ part I(πχ. κλείνεις τον windows defender ή το firewall και στο restart είναι on)
solo ΣΤΑΡΧΙΔΙΣΜΟΣ part II (πχ. απενεργοποιείς τις υπενθυμίσεις στο sidebar του τύπου: "windows firewall is off, please click here to turn it on" και στο restart συνεχίζουν να έρχονται υπενθυμίσεις)

ΚΑΙ ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΤΑΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
μπαγκάρει και το BeSH (ένα πρόγραμμα που μου έχει γράψει ένας φίλος για να ελαχιστοποιώ τη χρήση ποντικιού)

Για να πούμε και του στραβού το δίκιο φυσικά υπάρχει κι ένα θετικό.
win 7 installation μαζί με όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιώ --> 83.6GB
upgrade to win 10 μαζί με όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιώ --> 94.0GB
φάκελος windows.old (είναι το backup σε περίπτωση που θες να
κάνεις revert σε 7άρια επειδή έφριξες με τα 10άρια) --> 37,5GB
Άρα αν σβήσεις τον windows.old καταλήγεις να έχεις 10άρια με --> 56.5GB
Δηλαδή καταφέρνεις να έχεις τα 10άρια με 27.1GB λιγότερα από τα 7άρια           
   
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή είναι μια φανταστική κατάσταση γιατί αμέσως μετά ακολουθεί format και windows 7 fresh install μιας και έκανες τη μαλακία να σβήσεις το φάκελο windows.old και να καταργήσεις τη μοναδική σανίδα σωτηρίας: Revert to windows 7!

Και για να κλείσουμε λίγο πιο εύθυμα: σας έχει τύχει ποτέ να πατήσετε κάτι και τα windows να μη σας ρωτήσουν αν είστε σίγουροι ότι θέλετε να γίνει αυτό που πατήσατε; όπως πολύ επιτυχημένα είχε πει και καποιος πρόεδρος της general motors νομίζω, πάλι καλά που τα windows δεν τρέχουν σε αυτοκίνητα για να μη βλέπουμε τραγέλαφους όπως: "είστε σίγουροι ότι θέλετε να εκτελέσετε φρενάρισμα πανικού;"
Ειδικά στα 10άρια το κακό έχει παραγίνει. Πας να σβήσεις κάτι μέσα από το program files. Mια συντόμευση που δεν αντιστοιχεί πουθενά πλέον ή ακόμη καλύτερα έναν άδειο φάκελο που μόλις δημιούργησες, έτσι για να καυλαντίσεις, και σε ρωτάει "σίγουρα;" κι εσύ σκέφτεσαι "seriously man? προγραμματίζατε 4 χρόνια τα 10άρια για να με ρωτάτε αν θέλω να διαγράψω έναν ΑΔΕΙΟ φάκελο;" και εκείνη τη στιγμή βλέπεις ότι ενώ πάτησες yes, οι ερωτήσεις συνεχίζονται "μα θα χρειαστείς administrator permission, μήπως θες να κάνεις cancel καλύτερα;" και λες, τι διάολο, το λειτουργικό είναι τόσο smart, αλλά όχι αρκετά ώστε να βλέπει ότι ο λογκαρισμένος χρήστης, δηλαδή ΕΓΩ γαμώ το φελέκι μου, είμαι administrator και έχω full rights?" και εκείνη τη στιγμή, παρατηρείς ένα άλλο κουμπάκι δίπλα από το "ok with administrator rights" που λέει "skip" ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ "cancel" ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ, ΤΡΙΤΟ ΚΟΥΜΠΑΚΙ, και δικαιολογημένα σκέφτεσαι "τι διάολο; Φάρσα είναι όλο αυτό; μπορώ να κάνω skip την όλη φάση και τελικά να σβήσω χωρίς δικαιώματα administrator?" Το πατάς.....έτσι, για να δεις τι θα γίνει ρε παιδάκι μου, και για να σβηστεί ο άδειος φάκελος μεγέθους μηδέν bytes εκτυλίσσεται το εξής σκηνικό μπροστά από τα έκθαμβα μάτια σου: ξεκινάει ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ με μπάρα εξέλιξης(progress bar) και ποσοστό επί τοις εκατό, για να βλέπεις την εξέλιξη της διαγραφής που ζήτησες να γίνει, τρέχει σε real time, βλέπεις τα νούμερα να ανεβαίνουν, φτάνει 100% και εξαφανίζεται το παράθυρο εξέλιξης της διαγραφής. Ενώ σκέφτεσαι "και όμως το έσβησα τελικά χωρίς να πατήσω το κουμπάκι που κάνει χρήση admin δικαιωμάτων" κοιτάς και ο φάκελος είναι ακόμη εκεί. Κοιτάς στον κάδο ανακύκλωσης και είναι ακόμη άδειος. ΒΡΕ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ κράζεις και ξαναπατάς αποφασιστικά delete (από το πληκτρολόγιο αυτή τη φορά) και τότε ο φάκελος τελικά διαγράφεται, πάει στον κάδο ανακύκλωσης χωρίς κανένα άλλο ενδιάμεσο μενού με ερωτήσεις αυτή τη φορά. Τελικά όλα είναι μια φάρσα και δε χρειάζεται κανένα admin right? Και τότε τι έκανε την πρώτη φορά; Προετοιμασία-εξομοίωση της διαγραφής για να το κάνει γρήγορα τη δεύτερη; Σαν το ανέκδοτο "τελευταία πρόβα, αύριο σας γάμησα";

Για να μη μακρυγορώ λοιπόν, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ΚΑΙ ΟΜΩΣ υπάρχει για πρώτη φορά κάτι που μπορείς να ζητήσεις από τα windows και να το κάνουν απ'ευθείας, χωρίς καμιά ερώτηση, πρόσθετο παράθυρο διαλόγου ή αμφιβολία. Settings--> UPDATE&SECURITY--> RECOVERY--> Go back to Windows 7--> Get Started
Όχι μόνο αρχίζει αυτόματα να προετοιμάζει το pc για να γυρίσει σε 7άρια χωρίς να σε ρωτήσει καν αν είσαι σίγουρος, αλλά πρόσεξε σε πρακαλώ που βρίσκεται αυτή η επιλογή: μέσα στις ρυθμίσεις, μέσα στο UPDATE&SECURITY και μέσα στο RECOVERY. Σα να σου λέει ο Μπιλάρας (σαν αληθινός προφήτης) ότι γνωρίζω ότι το μηχάνημά σου μετά τα 10άρια θα χρειάζεται ανάνηψη (RECOVERY) και θα πας να βάλεις κάτι πιο σύγχρονο και ασφαλές (UPDATE&SECURITY) οπότε κάτσε να σου έχω σωστά ονοματισμένο το μενού στο οποίο ούτως ή άλλως θα καταλήξεις, για να γυρίσεις πίσω στο μέλλον, στα εφτάρια (Go back to Windows 7). Γιατί προβλέπω ότι τα 7άρια έχουν πολύ μέλλον.

Υ.Γ.: Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε προειδοποιεί κιόλας, τα ψιλά γράμματα από κάτω λένε:
"this option is only available for a month after you upgrade to Windows 10". Δηλαδή στο γράφει επί λέξη να βιαστείς φιλάρα! "Αυτή η επιλογή (το να γυρίσεις δηλαδή στα 7άρια) θα είναι διαθέσιμη μόνο για ένα μήνα αφ' ότου έκανες την αναβάθμιση σε Windows 10".
Γιατί τις κατ' εξακολούθησιν μαλακίες ο θεός μπορεί να τις συγχωρεί, ο Μπιλ Γκέιτς όμως όχι!




Fun fact ή "γιατί το άρθρο αυτό καθυστέρησε 3,5 χρόνια να δημοσιευτεί":
windows10 έβαλα το 2016, αρχές Φεβρουαρίου. Τα έβγαλα όντως την επόμενη μέρα το μεσημέρι και έχοντας ήδη γυρίσει στα 7άρια και γράψει το παρόν, πήρα ένα φίλο μου(αυτόν που λέω στο κείμενο ότι μου έχει γράψει ένα πρόγραμμα για να ελαχιστοποιώ τη χρήση ποντικιού), με άπειρο χρόνο στο χώρο της πληροφορικής, να κουτσομπολέψουμε τι μαλακίες και απαράδεκτα που είναι τα 10άρια, αλλά εκείνος μου έφαγε πάνω από μια ώρα από τη ζωή μου στο τηλέφωνο να προσπαθεί να με πείσει ότι δεν ισύχει(υπ' όψιν δεν τα είχε δουλέψει τη δεδομένη χρονική στιγμή) και να μου λέει ότι όλες οι εκδόσεις των windows όταν είναι καινούργιες δε μας αρέσουν γιατί δεν τις έχουμε συνηθίσει και μετά τις βρίσκουμε καλές με τον καιρό και ότι δεν φταίνε αυτές αλλά εμείς κλπ κλπ και έτσι πάει προς τα μπρος η τεχνολογία αλλιώς θα είχαμε μείνει στα Windows 3.1 και δεν ξέρω 'γω τι άλλο. Τελικά με τα πολλά σκέφτηκα ότι μπορεί να έχει και δίκιο και απλά εγώ να παππουδίζω που έχω συνηθίσει στα παλιά και έτσι εξ' αιτίας του τηλεφωνήματος αποφάσισα να μη δημοσιεύσω το κείμενο τελικά.
Τριάμισι χρόνια μετά, (και ενώ το κείμενό μου περίμενε όλο αυτό το διάστημα στα σκοτεινά μαγνητισμένα πεδία ενός σκληρού δίσκου) ακριβώς την 1η Ιουλίου του 2019 μου στέλνει στο viber ερωτήσεις για τη συμπεριφορά στα 7άρια αυτού του προγράμματος (που ο ίδιος έχει γράψει!). Τι διάολο σκέφτομαι! Γιατί δεν το τρέχει από μόνος του να δει τι κάνει και ρωτάει εμένα; Μετά από λίγα λεπτά η απάντηση έρχεται χωρίς να ρωτήσω:

Ε ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΓΑΜΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΑΜΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ;



Σου αφιερώνω αυτό το άρθρο που επί τριάμιση χρόνια δεν είδε το φως της δημοσιότητας εξ' αιτίας σου...

Γιατί οποιοδήποτε navigator εκτός του Google Maps είναι για... ΗΛΙΘΙΟΥΣ!

Έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ότι το τάδε ή το δείνα navigator είναι καλύτερο από το Maps της Google και να απορείτε τι εννοεί αυτός που το είπε; Αυτό μου συνέβει κι εμένα για πολλοστή φορά. Σε ένα forum που είμαι γραμμένος είπε κάποιος ότι το sygic είναι καλύτερο από το maps, συγκεριμένα το καλύτερο navigator που υπάρχει και μάλιστα ότι το maps "πρόγραμμα navigation δεν είναι, είναι ας πούμε κάτι σαν επιπλέον feature"... 

 ΠΟΙΟΣ ΗΡΘΕ?

Οπότε αποφάσισα κι εγώ να πάρω θέση αυτή τη φορά. Αρκετές φορές έχω κάνει το κορόιδο. Όχι για κάνα άλλο λόγο, αλλά από εδώ και στο εξής για όποιον μου ξαναπεί καμιά αντίστοιχη παπάτζα, θα έχω έτοιμη την απάντηση. Θα του στέλνω απλά το link από αυτό εδώ το άρθρο και τέρμα οι περιττές, ανούσιες συζητήσεις... χε χε

Επειδή μου αρέσει να μιλάω με επιχειρήματα, δε θα μπορούσα να ξεκινήσω το θέμα αλλιώς παρά εκθέτοντας πρώτα απ' όλα τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, μιας και εδώ η αντίθετη πλευρά απουσιάζει και δε θέλω να υπάρχουν αδικίες.

Ας θέσω, λοιπόν, πρώτα τον αντίλογο, δηλαδή τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για να με πείσει το αντίπαλον δέος:

[το Google Maps το πληρώνεις με το ΜΒ (οποιοδήποτε navi όχι), αν και όταν πιάνει δίκτυο (οποιοδήποτε navi πάντα δουλεύει), σε offline δεν έχει καθοδήγηση(φωνητική) και δεν δουλεύει το rerouting (οποιοδήποτε navi πάντα δουλεύει), και φυσικά αν πεις ότι βγαίνεις εκτός κατεβασμένης περιοχής ή ακόμα χειρότερα, περνάς και κανά σύνορο, τότε τη πάτησες, ετοιμάσου να χρεώσεις τη κάρτα για επιπλέον ΜΒ (οποιοδήποτε navi όχι). Δεν αναφέρομαι καν στη πιθανότητα να πρέπει να κάνεις navigation σε άλλη χώρα, την οποία στο Maps πρέπει οπωσδήποτε να την κατεβάσεις.]

[Και φυσικά όλα αυτά που κάνει το Maps, για να τα κάνει χρειάζεται ακόμα περισσότερα MBs (οποιοδήποτε navi όχι). Όλα τα γνωστά navi έχουν όλες τις κάμερες, ενημερωμένες ανά μήνα περίπου (το Maps όχι και δεν πρόκειται, το Sygic Cameras δεν είναι feature του Maps), παρομοίως και για τα POIs (που επίσης το Maps σε χρεώνει, ενώ τα navis τα έχουν ήδη έτοιμα)]

[Έχω μετρήσει μέχρι και 100ΜΒ/hour σε διαδρομή πέριξ της Αθήνας, και αρκετοί δηλώνουν μηνιαία χρήση που υπερβαίνει το 1GB (χρησιμοποιώντας το ως βασικό navi). Δηλαδή ελάχιστο κόστος ~10€/μήνα μόνο για τα ΜΒ του Maps. Όσο κάνει δηλαδή το Sygic για να αγοράσεις το πλήρες Ευρωπαϊκό πακέτο για πάντα.]

[Τα δεκάδες επιπλέον features του Sygic που αφορούν σε ευκολίες και δυνατότητες (όπως HUD, Lane Assist, Real-view, Dashcam/PVR, Ταξιδιωτικό Οδηγό κλπ) δεν τις αναφέρω, γιατί δεν έχει καν νόημα.]

Πάμε λοιπόν:

Κατ' αρχάς θα ήταν καλό να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι είναι λίγο αδόκιμο να συγκρίνουμε ένα "απλά navigator" (βλέπε sygic και λοιπά τριτο-τέταρτα navigators) με το maps που είναι κάτι-πολύ-παραπάνω-από-ένα-απλό-navigator. Και χρησιμοποιώ αυτόν τον παράξενο όρο "κάτι-πολύ-παραπάνω-από-ένα-απλό-navigator" για τον απλούστατο λόγο ότι είναι μοναδικό στην κατηγορία του παγκοσμίως και κατά συνέπεια δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη η λέξη για να το περιγράψει πλήρως. Χαριστικά λοιπόν, το λέμε "navigator" παρ' ότι όπως θα δούμε κάνει τόσο πολλά περισσότερα...

Εκτός και αν υπάρξει μια δεύτερη εταιρεία διαμετρήματος αντίστοιχου ή και μεγαλύτερου της Google, για να ‘χει να τραβάει από εκεί ο δημιουργός του navigator την άπειρη πληροφορία για την εφαρμογή του, καλύτερο από το maps, δε θα δεις ποτέ. Εδώ αμέσως θα πρέπει να ρωτήσεις: και τότε γιατί το sygic μου φαίνεται καλύτερο; Και η απάντηση είναι τρισκελής: 

1)γιατί δε γνωρίζεις στο μέγιστο τις δυνατότητες του maps(όπως προκύπτει ξεκάθαρα από αυτά που δηλώνεις ότι δεν υποστηρίζει), 

2) γιατί ίσως δε γνωρίζεις κάποια άλλα πράγματα τεχνολογικού περιεχομένου και κοστολόγησης αυτών 

3)γιατί μπερδεύεις το φθηνότερο με το καλύτερο. 

Ας τα δούμε και τα τρία αναλυτικά. Από το τέλος προς την αρχή, το 3, το 2 και μετά το 1.

Και ξεκινάω με το 3 γιατί το βρίσκω αστείο το ότι αναφέρονται ξανά και ξανά τα κόστη. "Το sygic πάγιο έξοδο τόσων € ενώ το maps σε χρεώνει με το MB...μπλα...μπλα...μπλα". Είπα εγώ ποτέ ότι το maps είναι πιο φθηνό; Είπα μόνο ότι είναι πολύ καλύτερο εφ’ όσον έχει άπειρα περισσότερες δυνατότητες. Νομίζω ότι είναι αναμενόμενο να πληρώνεις κάτι από λίγο έως και πολύ πιο ακριβά όταν είναι πολύ καλύτερο από κάτι άλλο. Το αστείο όμως της υπόθεσης είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου παγκοσμίως ασχολείται με το maps έναντι του sygic.

Επειδή μου αρέσει να μιλάω με επιχειρήματα, κόντρα σε όλα τα περιοδικά, άρθρα, blogs και λοιπές ιστορίες για το πόσο καλό είναι το sygic ή το ένα ή το άλλο ας δούμε ποιο από τα δύο αναζητείται παγκοσμίως μέσα από αυτό το γράφημα. Βέβαια μπορείς να ισχυριστείς ότι αυτό το γράφημα δείχνει απλώς τι ψάχνει ο κόσμος και όχι τι επιλέγει τελικώς. Μπες λοιπόν στο google play και δες πόσες φορές κατεβάστηκε έκαστο: 50 εκατομμύρια φορές κατεβάστηκε το Sygic, και το maps (που χάνει και πολλά downloads γιατί σε όλα τα android κινητά έρχεται προεγκατεστημένο), κατέβηκε ένα δισεκατομμύριο φορές. Αυτό που μόλις έφαγες ήταν ένα Reality bitch slap!

 

Αυτό όμως πως εξηγείται με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων αναζητά ΠΑΝΤΑ το πιο φθηνό ανεξαρτήτως του πόσο άσχετοι είναι με την τεχνολογία; Δεν θα έπρεπε όλοι να έχουν sygic που είναι φθηνότερο αντί για το πανάκριβο maps που σε χρεώνει με το megabyte?

Όχι, γιατί το maps, ως navigator, δηλαδή χωρίς τον άπειρο όγκο πληροφορίας που μπορεί να τραβήξει από τη google αν έχεις δίκτυο, είναι τσάμπα. Ναι καλά διάβασες, δεν είναι πιο φθηνό από το τάδε ή το δείνα ή έστω το πιο φθηνό από όλα. Είναι τσάμπα! Τσάμπα το κατεβάζεις και τσάμπα το χρησιμοποιείς. Και στο τσάμπα περιλαμβάνεται πολύ περισσότερη πληροφορία από οποιοδήποτε άλλο navigator (απλά όχι όλη όση αν έχεις να του δώσεις και πρόσβαση στο internet επιπλέον). Πως; Θα δεις αναλυτικά όταν θα φτάσουμε στο 1. Κλείνοντας με το 3 λοιπόν, ξαναλέω ότι ΚΑΙ δε μίλησα ποτέ για το ποιο είναι το φθηνότερο(παρά μόνο το καλύτερο), ΚΑΙ το καλύτερο δεν εξαρτάται από το αν είναι το φθηνότερο (αλλά κυρίως από το τι δυνατότητες έχει να προσφέρει στο χρήστη σε σχέση με τα άλλα), ΚΑΙ (κατ’ εξαίρεση) το καλύτερο είναι και τσάμπα στην προκειμένη! (ξέρω ότι αυτό φαίνεται παράλογο αλλά όπως έχει ειπωθεί πολύ πριν το αναπαραγάγω εγώ εδώ, "όταν δεν πληρώνεις για το προϊόν, τότε κινδυνεύεις να γίνεις εσύ το εμπόρευμα". Και η google ξέρει πολύ καλά γιατί σου δίνει τσάμπα όλα τα προϊόντα της, αλλά εδώ η συζήτηση πάει αλλού και δε θα πάμε γιατί δεν είμαστε για αυτό εδώ)

Πάμε λοιπόν στο 2; Κάπου εδώ, θα πρέπει να σημειώσω ότι η όλη συζήτηση περί MB είναι επιεικώς γελοία, ούτως ή άλλως. Δηλαδή έχεις navigator που είναι app σε κινητό, άρα έχεις smartphone! Και τι θες να μου πεις; Ότι το χρησιμοποιείς χωρίς MB? To smartphone? Όχι βέβαια! Έχεις ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ βάλει MB φίλε μου στο πρόγραμμά σου (ή στο καρτοκινητό σου) γιατί αλλιώς τι να το κάνεις το smartphone? Άρα είναι σα να λέμε ότι το κατέβασμα των free εφαρμογών από το google play δεν είναι τσάμπα γιατί έχεις πληρώσει για τη σταθερή επίγεια adsl σύνδεση στο σπίτι σου προκειμένου να έχεις wifi και να κατεβάζεις. Ε, εντάξει, ας μην αρχίσουμε τις μ@λ@κ!ε& τώρα. Αφού μέχρι εδώ καλά τα πηγαίναμε.

Και ας προχωρήσουμε λίγο ακόμη με το 2. όπου θέλω να σταθούμε στο θέμα megabytes και από την άλλη πλευρά του νομίσματος, δηλαδή περί κοστολόγησης τεχνολογιών που έγραψα πιο πάνω. Είμαστε στο 2018. Παίζει η πρόσβαση στο internet να είναι πιο φθηνή και από το νερό που πίνεις από τη βρύση του σπιτιού σου. Εγώ δηλαδή, τώρα πριν λίγο έβαλα κάρτα, πήρα δώρο 1100 ΜΒ. ΔΕΝ τα πλήρωσα, τα πήρα δώρο, επειδή έβαλα δέκα ευρώ στο λογαριασμό μου στη vodafone. Από αυτά θα χρησιμοποιήσω 6-8 για να αγοράσω χρόνο ομιλίας και τα άλλα θα κάθονται εκεί μέχρι να τα ξαναχρειαστώ τον άλλο μήνα ή όποτε. Τα ΜΒ ξαναλέω δεν τα πλήρωσα, τα πήρα δώρο επειδή έβαλα λεφτά ΓΙΑ ΝΑ αγοράσω χρόνο ομιλίας. Επίσης όποτε βάζουν κάρτα άτομα που επιλέγεις εσύ, η Vodafone σου κάνει δώρο κι εσένα κάποια ΜΒ. Και τέτοιες προσφορές φυσικά έχουν όλες οι εταιρείες κινητής, δεν υπονοώ κάτι για τη voda. 

Κι επειδή όπως προείπα μου αρέσει να μιλάω με επιχειρήματα, ορίστε και τα 1100ΜΒ που πήρα δωρεάν προ ολίγου. Εσένα; Πόσο σε "δαγκώνουν" όταν αγοράζεις "Μega-Bite" ?

Και πάμε στο ακόμα πιο σημαντικό, όπου σταθείς και όπου βρεθείς, υπάρχει ένα wifi. Δεν υπάρχει μαγαζί, καφετέρια, εστιατόριο, λιμάνια, αεροδρόμια, ή ακόμη και κατοικία που να μην έχει wifi. Μέχρι και τα περίπτερα έχουν πλέον για να μην αναφέρουμε ότι οι πιο πολλοί δήμοι έχουν/ή βάζουν free hostspots. Επίσης το android προσφέρεται να σου κρατάει backup όλα τα passwords από όλα τα wifi που μπήκες ποτέ και να στα μεταφέρει σε κάθε επόμενο κινητό με android που θα αγοράσεις. Σε συνδυασμό με τον Έλληνα επαγγελματία που δεν αλλάζει ποτέ password στην επιχείρησή του αρκεί να το καταχωρήσεις μια φορά και θα το έχεις για πάντα. Μπαίνω σε μαγαζιά που δεν έχω πατήσει για χρόνια και το κινητό συνδέεται αυτόματα στο wifi. Μερικές φορές μένω μ@λ@κ@ς γιατί σκέφτομαι «μα καλά, πότε έχω ξανάρθει εγώ σ’ αυτό το μαγαζί και είχα τον κωδικό του wifi?». Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σχεδόν όπου και να είσαι υπάρχει κάποιο wifi δίπλα σου να κάνεις τη δουλειά σου δωρεάν. Και για τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει πάμε στο 1.

Κι επειδή, όπως έχει γίνει πλέον γνωστό, μου αρέσει να μιλάω με επιχειρήματα εδώ βλέπουμε πόσο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κοστίζει σε MB ένας μήνας με πολύ συχνή χρήση όλων των δυνατοτήτων που προσφέρει το Google maps. Είναι τόσο αστείο το νούμερο (όσο και το κόστος των MB όπως είπαμε ήδη) που δεν μπήκα στον κόπο να κάνω ένα άγγιγμα στη οθόνη για να κλείσω τα background data, που όπως βλέπεις θα έριχνε την κατανάλωση κατά 25%. Που να άνοιγα και data saver, θα έπεφτε στο 50% τουλάχιστον...

Δεν έβαλα φωτό για όλους του προηγούμενους μήνες του '18 γιατί απλά βαρέθηκα, αλλά θα τους παραθέσω εδώ:

27Jan-26Feb      54,58 MB

27Feb-26Mar     59,11 MB

27Mar-26Apr    54,13 MB

27Apr-26May   48,84 MB

Η μεγαλύτερη μηνιαία κατανάλωση είναι 59MB. Καμία σχέση με τα νούμερα κατανάλωσης MB που δηλώνεις εσύ. Γιατί προκύπτει τέτοια διαφορά; Μα γιατί σου είπα στο 1. δεν ξέρεις να χρησιμοποιείς αρκετά καλά το maps.

 

 Και πάμε επιτέλους και σ' αυτό το 1. δηλαδή ότι για να λες αυτά που λες μάλλον δε γνωρίζεις στο μέγιστο τις δυνατότητες του maps

Προφανώς δε μιλάμε για την ίδια εφαρμογή. Άλλο maps ξέρεις εσύ, άλλο αυτό που διατίθεται από την google και χρησιμοποιούμε εμείς οι υπόλοιποι. Ίσως έχεις να το χρησιμοποιήσεις χρόνια, από τότε που ήταν beta version για την Ελλάδα;

Κατ' αρχάς όταν του ζητήσεις μια διαδρομή από το σπίτι σου ή οποιοδήποτε άλλο μέρος έχεις internet μέσω wifi (παντού δηλαδή γιατί ζούμε στο 2018 είπαμε) σου σχεδιάζει τη διαδρομή και κρατάει όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες για να ολοκληρώσεις τη διαδρομή, μέχρι ή να φτάσεις στον προορισμό σου ή να κάνεις ακύρωση της διαδρομής και exit από το maps. Τώρα αν εσύ ξεκινήσεις να πας πχ Αθήνα-Πειραιά και τελικά βρεθείς στη Μάκρη, τότε είναι φανερό ότι δε φταίει το navigator αλλά ο οδηγός.

Αλλά και γι’ αυτές ακόμη τις ελεύθερες ψυχές που μπορεί να περιπλανώνται και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τους προορισμούς τους, τώρα υπάρχει λύση! Μπορείς να βρεθείς όπου θέλεις, και εντός και εκτός συνόρων, χωρίς κατανάλωση data, με τους offline χάρτες που υποστηρίζει το google maps. Εκεί διαλέγεις ένα χάρτη τον οποίο κατεβάζει (μόνο μέσω wifi αν θες) και ανανεώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα (αν θες ΑΥΤΟΜΑΤΑ, πάλι μόνο μέσω wifi) και τον έχει αποθηκευμένο στο κινητό σου προσφέροντάς σου navigation και search για ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ υπάρχει εντός αυτού του χάρτη.

 Και επειδή -όπως είναι πασίγνωστο- μου αρέσει να μιλάω με επιχειρήματα, εδώ βλέπεις τι καλύπτει ένας μόνο αποθηκευμένος χάρτης. Ναι, είναι περίπου η μισή ηπειρωτική Ελλάδα. Να το αφήσω; ή θα καταφέρεις να βγεις ακόμη πιο έξω και να σε χρεώσει 2,5petabytes για ένα rerouting αυτό το άκαρδο, άπληστο, αδηφάγο τέρας των MB, με το απεχθές όνομα "Google Maps"?

Πρόσεξε όμως! Δεν ξέρω αν το είδες αλλά έγραψα *ΚΑΙ* search. Αυτή είναι μια λειτουργία που δεν έχουν τα άλλα navigators! Όταν θα ζητήσεις πχ «μυλόλιθος» στο sygic, θα σου βγάλει κάτι; Όχι βέβαια! Για την ακρίβεια δε θα σου βγάλει ποτέ τίποτα, όση πρόσβαση στο internet κι αν έχεις να του δώσεις. Το maps όμως θα σου βγάλει τη διεύθυνση του μαγαζιού, το τηλέφωνό του, το site του, το ωράριό του και τη βαθμολογία του από ένα σύνολο χρηστών του internet. Χωρίς να έχει πρόσβαση στο internet αλλά ΜΟΝΟ με τον offline χάρτη που έχεις κατεβάσει. Δύσκολο να το πιστέψεις; Σε καταλαβαίνω! Αλλά μπορείς να το δοκιμάσεις και μόνος σου. Απλά δε θα σου δείξει φωτογραφία εξωτερική του μαγαζιού από το δρόμο (street view) και δε θα μπορείς να διαβάσεις τυχόν κριτικές και γενικά πράγματα που ούτως ή άλλως δε σου προσφέρονται ως χρήστης sygic. Και μη διανοηθείς να μου πεις ναι αλλά πρέπει να κατεβάζεις χάρτες από πριν, γιατί θα σου πω κι εγώ τι νομίζεις ότι κάνεις όταν ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ κατεβάζεις το sygic από το internet? Κατεβάζεις την εφαρμογή και τους offline χάρτες της sygic!

To sygic λοιπόν ούτε που πλησιάζει τις έξτρα -επιπλέον του απλού navigator- δυνατότητες του maps. Ας το δούμε όμως τώρα από την άλλη. Το maps θα κάνει ό,τι κάνει ένα navigator όσον αφορά στο navigation κομμάτι μόνο; Φυσικά! Το maps, θα σε πάει μια χαρά στο Μυλόλιθο και χωρίς να ξέρεις ούτε τη διεύθυνση! Όπως ΘΑ σε πήγαινε και το sygic ΑΝ ήξερες τη διεύθυνση του μαγαζιού! Χα! Ή αν τη μάθεις από το google κάνοντας χρήση δεδομένων! (Βρε-βρε πως αντιστρέφονται οι ρόλοι κι οι χρεώσεις...). Θα σε πάει ME rerouting, ΜΕ φωνητική καθοδήγηση, ΜΕ eta, δηλαδή ΜΕ όλα αυτά που διατείνεσαι ότι δεν έχει στην offline λειτουργία του. Δε με πιστεύεις; Λούσου με maps και θα δεις! Μόνο που το maps, έχει και ένα μικρό τόοοοσο δα πλεονεκτηματάκι παραπάνω. Θα σε πάει τσάμπα! Όχι ότι κάνει για εμένα διαφορά αυτό, τα είπαμε, αλλά για εσένα που απ’ ό,τι βλέπω έχει τεράστια σημασία. Ξέρεις γιατί τσάμπα; Γιατί δεν πλήρωσες ούτε την εφαρμογή, ούτε τους offline χάρτες όταν τους κατέβασες.

Και τώρα πριν εξετάσουμε ένα προς ένα "τα δεκάδες επιπλέον features του Sygic που αφορούν σε ευκολίες και δυνατότητες" που ανέφερες, αλλά είναι μόνο 5 κι αυτά με το ζόρι πιάνονται για features, ας δούμε κυριολεκτικά ΔΥΟ ΝΤΟΥΖΙΝΕΣ features του google maps.

Υποστηρίζει κάθε διαδρομή που θα ζητήσεις, είτε με αυτοκίνητο, είτε με ποδήλατο, είτε με τα πόδια, είτε με πολλαπλές και διαφορετικού τύπου συγκοινωνίες και με επιλογή από το χρήστη ποια μέρα και ώρα θα ξεκινήσει τη διαδρομή. Επίσης όταν του ζητάς να σε πάει κάπου που μεσολαβεί θάλασσα, σου λέει ποιας γραμμής το ferry πρέπει να πάρεις δείχνοντας σε ποιο λιμάνι πρέπει να πας, από ποια πύλη πρέπει να μπεις, και πόσο διαρκεί το θαλάσσιο ταξίδι. Σου προτείνει μόλις παρκάρεις (αν δει ότι είσαι κάπως μακριά) να επαναδρομολογήσει το υπόλοιπο της διαδρομής με τα πόδια. Έχει See nearby places, να δεις δηλαδή τι παίζει στη γύρω περιοχή από POIs (σημεία ενδιαφέροντος). Έχει Share your location για να δείξεις σε κάποιον που είσαι με συντεταγμένες, Share directions για να του στείλεις πως να πάει εκεί που πας, Share trip progress για να επικοινωνείς με την υπόλοιπη παρέα πόσο έχεις προχωρήσει στο ταξίδι, Save your Parking για να μην ξαναψάξεις ποτέ σε ποιο δρόμο πάρκαρες το αυτοκίνητο σου ή να κάθεσαι να βάζεις σημάδι γλάστρες στα μπαλκόνια κλπ (και αυτό θα πρέπει να αρχίσετε σιγά-σιγά να το χρησιμοποιείτε όλοι ανελλιπώς γιατί αρκετά έχω ψάξει για τα αυτοκίνητά μερικών-μερικών), πολλαπλές αλλεπάλληλες στάσεις, μέχρι δέκα(!) αν δεν κάνω λάθος. Έχει προειδοποίηση μόλις βάλεις προορισμό του τι ώρα κλείνει το μέρος που πας για να μη βρεθείς προ εκπλήξεως. Τραβάει αυτόματα όλες τις διευθύνσεις από τις καταχωρημένες στο κινητό σου επαφές και σου βάζει αυτόματα πινέζες στο χάρτη για να βλέπεις που είναι ο καθένας καθώς κάνεις browse το χάρτη και επίσης μπορείς να του πεις navigate to contact τάδε at home (ή work) και να σου φτιάχνει απ' ευθείας τη διαδρομή για τον τάδε γνωστό σου, στο σπίτι του (ή τη δουλειά του). Έχει history-based traffic. Έχει real-time traffic(εδώ θα επανέλθουμε). Έχει timeline(!!!) δηλαδή καταγραφή κάθε μιας διαδρομής που έχεις κάνει, μια προς μια, ακόμη και αν δεν άνοιξες το maps για να σε καθοδηγήσει, ούτως ώστε να έχεις μια συνολική εικόνα με τα χρόνια οπουδήποτε έχεις βρεθεί σε όλο τον κόσμο, ανά ημέρα, ανά ώρα. Όλοι δεν έχουμε βρεθεί στις κλασικές μαζώξεις για φαγητό που πάντα κάποιος θείος θα πεταχτεί και θα πει κάτι του στυλ: πως λεγόταν ρε γυναίκα εκείνο το μαγαζί που είχαμε φάει κορυφαίο μυδοπίλαφο εκείνες τις καλοκαιρινές διακοπές πριν από 14 χρόνια στη Λέρο; Και μετά θα μαλώνουν κάνα τέταρτο χαλώντας τη συζήτηση για το αν ήταν 14 ή 17 τα χρόνια πριν, αν ήταν στο Λακκί Λέρου ή στο Παρθένι Λέρου και αν ήταν καλοκαίρι ή Πάσχα οι διακοπές;
Ε, τώρα θα ανοίγεις το timeline και θα τα βλέπεις όλα! Μέχρι και τι ώρα έκατσες στην ταβέρνα ρε μπαγασάκο!

Ειλικρινά κάπου εδώ έχω αρχίσει και κουράζομαι, πρέπει να έχω φτάσει ή και ξεπεράσει τις δυο ντουζίνες features που υποσχέθηκα και επειδή βαρέθηκα γιατί είναι κυριολεκτικά Α-ΤΕ-ΛΕΙ-Ω-ΤΑ τα features, όποιος θέλει ας κάτσει να τα ψάξει μόνος του ώστε να μάθει κιόλας μετά να μη λέει ασυναρτησίες ότι το sygic είναι καλύτερο και με αναγκάζει να κάθομαι να γράφω posts σεντόνια.

Και για να είμαστε δίκαιοι ας δούμε τώρα όλα αυτά τα "δεκάδες features" που έχει το sygic (κυριολεκτικά 5 πράγματα που έγραψες πεταμένα το ένα μετά το άλλο, σε μια πρόταση, χωρίς επεξήγηση):

Είπες για lane assist στο sygic. Δεν ήξερα, αλλά διάβασα τι είναι. Να σε προειδοποιεί από πριν σε ποια λωρίδα να κάτσεις προκειμένου μη χάσεις πχ μια έξοδο από αυτοκινητόδρομο ή μια είσοδο σε υπόγεια διάβαση επειδή δεν πρόλαβες να αλλάξεις λωρίδα από πριν ή πχ για να πάρεις τη σωστή θέση για να μπεις σε round-about (ανάλογα με το σε ποια έξοδο πρόκειται να βγεις) κλπ κλπ. Είναι περίπου μια επταετία που το είδα πρώτη φορά αυτό στο maps.

Είπες για HUD. Εγώ αυτό το λέω θράσος. Μιλάμε για λειτουργίες navigator, το maps έχει τον ουρανό με τ’ άστρα και για να με εντυπωσιάσεις μου ρίχνεις τη φράση HUD. Δηλαδή Ηead Up Display. Δηλαδή για όσους δε γνωρίζουν, αντανάκλαση της κύριας οθόνης σε κάποια γυάλινη επιφάνεια μέσα από την οποία βλέπεις μπροστά:

Αυτό, το παιδικό HUD της sygic, σε πολύ πιο εξελιγμένη τεχνολογικά υλοποίηση έχει ξεκινήσει δεκαετίες τώρα από τα μαχητικά αεροσκάφη για να μπορεί ο πιλότος να βλέπει τα πάντα μπροστά του χωρίς να πάρει τα μάτια του από τον ορίζοντα επειδή εκεί όλα παίζονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Ιδού μια υλοποίηση που αν και είναι η μέρα με τη νύχτα με το sygic, θεωρείται και πάλι απαρχαιωμένη σε σχέση με την τρέχουσα τεχνολογία. Για κάτι σύγχρονο μπορείτε να δείτε πως δουλεύει το HUD στο κράνος κόστους $400.000(ναι , καλά διάβασες, το κράνος μόνο κοστίζει τόσο) του μαχητικού F-35 στο youtube.

 Καλά, πέρα από το ότι πρέπει να φαντασιώνεσαι ότι είσαι τρελό πιλοτόνι για να θες HUD στο οικογενειακό σου αυτοκίνητο, πέρα του ότι το “HUD” της sygic δεν έχει καμία σχέση με την τεχνολογία στα μαχητικά, και είναι απλά αναστροφή των pixels στην οθόνη (προκειμένου όταν βάζεις το κινητό να καθρεφτίζεται στο παρμπρίζ, να εμφανίζεται σωστά η εικόνα) ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΔΕΚΑ ΕΥΡΩ ΕΞΤΡΑ εσύ που κυνηγούσες τα mb με το δίκαννο γιατί το ξέχασες???

 https://www.sygic.com/truck-gps-navigation/addon/head-up-display

Μέχρι και το iphone έχει πλέον built-in στο λειτουργικό του σύστημα τη λειτουργία του "HUD" που η sygic πουλάει δέκα ευρώ. Κάνοντας five finger pinch πάνω στην οθόνη, σου αντιστρέφει τη θέση των pixels  ώστε με τον καθρεπτισμό στο παρμπρίζ να φαίνονται σωστά). Έτσι φυσικά, μπορείς να δεις ο,τιδήποτε, όχι μόνο τον πλοηγό. Μέχρι και youtube ή ταινίες από τον kodi μπορείς να βλέπεις στο παρμπρίζ σου για να σου δώσω να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι feature ενός navigator αλλά μπλιμπλίκι.

Είπες για dashcam/pvr δηλαδή τη δυνατότητα να καταγράφεται το ταξίδι σου το κινητό σου μέσω κάμερας. Εδώ φαίνεται καλά πόσο πολύ μεγάλο μπέρδεμα έχεις μέσα στο κεφάλι σου με το τι είναι navigator. Ή απλά ρίχνεις «άδεια» (που έκανες copy paste από το site της sygic) για να πιάσεις «γεμάτα». ΠΑΛΙ μιλάς για έξτρα εφαρμογή που πρέπει να πληρώσεις ΧΩΡΙΣΤΑ λες και δεν υπάρχουν άλλες, ακόμα και free εφαρμογές που κάνουν το ίδιο και καλύτερα. Και μπορούν να το κάνουν στο background, όσο εσύ βλέπεις navigator στην οθόνη γιατί τα κινητά είναι multitasking εδώ και καιρό. Επίσης κι αυτό όπως και το προηγούμενο δεν είναι μέρος ενός navigator ξαναλέω! Θες να στο αποδείξω πολύ απλά και τσάκα-τσάκα; Χρησιμοποίησε στο κινητό σου HUD που θέλει το κινητό ξάπλα με την οθόνη να κοιτάει το παρμπρίζ από μέσα, και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ dashcam/pvr που θέλει το κινητό να κοιτά με την πίσω κάμερα το δρόμο για να γράφει. Γίνεται; Δε γίνεται! Τυχαίο; Δε νομίζω! Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ NAVIGATION FEATURE!

Είπες για realview. Να πω πάλι ότι και αυτό κοστίζει έξτρα; Ότι με το ζόρι μπορεί να θεωρηθεί navigation feature?  Ή να πω απλά ότι είναι το πιο δύσχρηστο πράγμα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου και να κατηγορηθώ ότι μιλάω σύμφωνα με την υποκειμενική μου γνώμη, χωρίς επιχειρήματα! Ποιος, εγώ χωρίς επιχειρήματα! :P

Μα δείτε τώρα ρε παιδιά:

https://www.youtube.com/watch?v=yzQCCOAEgqY 

δηλαδή εκεί στη διχάλα, λίγο πριν πάρεις την αριστερή για να περάσεις κάτω από τη γέφυρα, το πιο πιθανό είναι να πέσεις στην κολόνα πίσω από τη μπαριέρα. Κοίτα πως έχει κάνει overlay τις γραμμές, στο γάμο του καραγκιόζη, χάσκει ο κώλος τους να βγει η ψυχή τους! Τραγικό, αλλά καλώς το ανέφερες για να επισημανθεί η διαφορά με τη Google, η οποία αν δεν έχει τελειοποιήσει μια τεχνολογία, δεν τη δημοσιεύει, κι ας έχει σκοπό να τη διαθέσει δωρεάν...

Είπες για ταξιδιωτικό οδηγό στο sygic, τη στιγμή που το maps, μόνο την παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια που δεν έχει πάνω του…οπότε σε αυτό δε θα απαντήσω καν γιατί είναι και κάτι κότες εδώ πιο δίπλα και……. γελάνε

Τέλος, κάπου είπες για κάμερες κυκλοφορίας, φωτογραφίας κλπ κλπ. Είδα όμως ότι το sygic έχει ξεχωριστή add-on εφαρμογή που πρέπει να κατεβάσεις από το play και λέγεται speed cameras! Ιδού κόσμε πως σε κοροϊδεύουν μερικοί-μερικοί:  http://www.sygic.com/speed-cameras/features

Η οποία είναι δηλαδή πρόσθετο που μπαίνει από πάνω και άρα καμιά διαφορά από τη λύση που προτείνω εγώ, δηλαδή πρόσθετο που μπαίνει από πάνω(τι έγινε; δυο φορές το ίδιο έγραψα ή είναι απλά ακριβώς η ίδια υλοποίηση;), για να έχεις κάμερες στο maps: 

https://www.youtube.com/watch?v=moYZ79Vq8oM

Είπες... γενικά είπες πολλά! Και αν υπάρχει θεός, ας σου τα συγχωρέσει. Γιατί και άλλοι έχουν πει πολλά, και μετά από καιρό πιάστηκαν να χρησιμοποιούν μόνο google maps και να απαρνούνται ότι είπαν ποτέ ότι τα άλλα navigators είναι καλύτερα. Οπότε κάπου εδώ λέω να σταματήσω να γράφω, είτε σε έπεισα είτε όχι, για την απόλυτη supériorité του maps σε όλους τους τομείς.

Έχω αφήσει μόνο μια εκκρεμότητα που είπα θα επανέλθω. Θεωρώ -και ας βρεθεί έστω ένας που να πιστεύει όντως μέσα του ότι δεν έχω δίκιο- ότι μετά τη βασική λειτουργία του navigator να σε πηγαίνει από το Α στο B, το ΠΙΟ σημαντικό feature απ’ όλα είναι να προβλέπει όσο το δυνατόν πιο σωστά το χρόνο που θα φτάσεις, δείχνοντάς σου την κίνηση που θα βρεις, ώστε να διαλέξεις εναλλακτικές διαδρομές όταν γίνεται χαμός και επείγεσαι. Άλλωστε πάνω απ' όλα μιλάμε για navigators, ούτε για ταξιδιωτικούς οδηγούς, ούτε για εγκυκλοπαίδειες. Φαντάζομαι, λοιπόν, ότι κανείς δε θα ήθελε να αργήσει αν τον περιμένει ένα σημαντικό meeting ή μια ιδιαίτερη και απαιτητική μέρα στη δουλειά, ή αν γεννάει η γυναίκα του, ή αν έχει κάποιο ραντεβού με σημαντικό πελάτη ή αν πεθαίνει ένα κοντινό του πρόσωπο ή αν, αν, αν…

Χωρίς real-time traffic data φίλε μου, αυτό ΔΕ γίνεται. Και οποιοδήποτε real-time θέλει πρόσβαση στο internet. Άρα εξ’ ορισμού, οποιοδήποτε navigator σου δίνει επιλογή για online καθοδήγηση, είναι a priori καλύτερο από ένα με offline μόνο. Πόσο μάλλον όταν αυτό το real-time traffic είναι του Google Maps που παίρνει feedback σε real-time από πολλά εκατομμύρια κινητά.

Fun fact για να κλείσουμε εύθυμα: 

ένας φίλος ακόμα έχει να το λέει και να γελάει όποτε βρισκόμαστε, την πρώτη φορά που είχαμε πάει στο basegrill με παρέα. Μπαίνουμε στο αμάξι, μου λέει ξέρεις να πάμε ρε ή θα φτάσουμε τελευταίοι; όχι, του λέω, αλλά έχω ένα φίλο που ξέρει σίγουρα. Και συνεχίζοντας να τον κοιτάω, χωρίς να αγγίξω κινητό, λέω: "ok google", "navigate me to basegrill"

2 sec μετά έρχεται η απάντηση: "ok, navigating to basegrill, Athens"... Μείναμε εκεί να γελάμε τουλάχιστον ένα τέταρτο της ώρας και έτσι φτάσαμε όντως τελευταίοι απ' την υπόλοιπη παρέα...